Najlepsza odpowiedź
Rzymskie wartości były kontynuacją etyki wywodzącej się ze starożytnej Grecji.
Etyka cnoty – Wikipedia Etyka cnót (Stanford Encyclopedia of Philosophy)
etyka cnót a cnoty kardynalne były czysto greckie, które Rzymianie przejęli poprzez filozofię grecką. Większość cnót była przechowywana w Biblii w chrześcijaństwie, więc wiele z tych wartości znajduje odzwierciedlenie w dzisiejszych społeczeństwach i religiach.
„Cztery cnoty kardynalne zostały uwzględnione w Biblii , Starym Testamencie , klasycznej starożytności i tradycyjnej teologii chrześcijańskiej :
- Prudence (φρόνησις, phronēsis ; Latin : prudentia ; także Mądrość , Sophia , sapientia ), umiejętność rozpoznania właściwego kierunku działań, które należy podjąć w danej sytuacji we właściwym czasie.
- Odwaga (ἀνδρεία, andreia ; łaciński : fortitudo ): określany również jako hart ducha, wyrozumiałość, siła, wytrzymałość i umiejętność stawienia czoła strachowi , niepewność i zastraszanie
- Umiarkowanie (σωφροσύνη, sōphrosynē ; łacina : temperantia ): znany również jako powściągliwość, praktyka samokontroli, abstynencja , dyskrecja i umiar ograniczające apetyt . Sōphrosynē można również przetłumaczyć jako trzeźwość umysłu.
- Sprawiedliwość (δικαιοσύνη, dikaiosynē ; Latin : iustitia ): również uważane za uczciwość, najobszerniejszą i najważniejszą cnotę; [1] greckie słowo, które ma również znaczenie prawość
Te zasady pochodzą początkowo z Plato w Republic Book IV, 426–435 (i patrz Protagoras 330b, co obejmuje również pobożność ( hosiotes )). Cicero rozwinął je i Ambrose , Augustyn z Hippony i Tomasz z Akwinu
dostosował je, rozwijając cnoty teologiczne .
Termin kardynał pochodzi z łaciny cardo (zawias);
cnoty są tak nazywane, ponieważ są uważane za podstawowe cnoty wymagane do cnotliwego życia. Odnoszą się również do Quadrivium . „”
Odpowiedź
Wskazówkę można znaleźć w klasycznych cnotach, którymi Rzymianie dzielili się z Grekami. Nazwy różnią się nieco, ponieważ starożytne słowa, takie jak sprawiedliwość, mają większą wagę niż obecnie. Według Cycerona cnotami są: wstrzemięźliwość, odwaga, sprawiedliwość i roztropność lub męstwo, odwaga, sprawiedliwość i roztropność. Rzymianie byli twardzi i podziwiali wytrzymałość. Podziwiali odwagę, ale ważne było też, aby przed podjęciem działań dokładnie zważyć (roztropność). Sprawiedliwość w starożytnym świecie oznaczała sprawiedliwe relacje z twoją społecznością – na przykład brak wyzysku równych sobie.
Rzymianie byli niezwykle praktyczni, do tego stopnia, że zostali oskarżeni o brak wyobraźni. To oskarżenie istnieje od dawna. Rzymianie przyjmowaliby dowolne narzędzie, broń lub sposób robienia czegoś, gdyby uznawali to za przydatne. Rozszerzyło się to na świat religii, w którym praktyki badanych ludzi były interesujące i często przyswajane. To sprawiło, że religia rzymska była elastyczna, a jednocześnie bardzo konserwatywna. Rzymianie nazywani byli najbardziej religijnymi ludźmi w starożytnym świecie. To coś mówi, ale nie powinniśmy mylić pobożności z duchowością. Nie byli duchowi, ale nie zrobiliby nic bez aprobaty bogów, a było na to wiele, wiele rytuałów, które wszystkie musiały być wykonywane przez specjalistów w odpowiednim czasie i miejscu. Życie Rzymian było dość zrytualizowane.
Słowo cnota, cnota, oznaczało męskość. W bardzo realny sposób wszystkie cnotliwe działania były męskie.Właściwy rzymski mężczyzna miał silne poczucie godności i kultywował swój autorytet moralny, swoje auctoritas. To dla nas mglista koncepcja, ale pomyśl o moralnym autorytecie Gandhiego.