Najlepsza odpowiedź
Rozumiem, że nazwisko Pierce (i pokrewne warianty, takie jak Pearse ) pochodzi z irlandzkiego Mac Piarais ( syn Piersa). W szkockim gaelickim pisownia brzmiałaby MacPhiarais , ale miałaby to samo znaczenie. Piaras to męskie imię nadane w języku gaelickim, zwykle anglicizowane jako Piers .
Sławny posiadacz nazwiska Pierce / Pearse (pisane w ten drugi sposób po angielsku) był Patrick Henry Pearse (Pádraig Anraí Mac Piarais), jeden z przywódców powstania wielkanocnego w Irlandii w 1916 roku.
Mam nadzieję, że to było pomocne.
Odpowiedź
To wszystko słowiańskie zakończenia nazwisk. Biorąc je po kolei:
- – vic (i jego ortograficzne warianty, w zależności od danego języka słowiańskiego, takie jak – vić , – vič , – vich , – wicz itp.) jest zakończeniem patronimicznym, przekazującym informację, że pierwotnym posiadaczem nazwiska był czyjś syn, np. Ivan daje Ivanović , Milos daje Milosević itp., będąc odpowiednio synem Ivana i syn Milosa ; w języku rosyjskim nazwiska kończące się na – vich (zapisywane jako – вич w oryginalnej cyrylicy) nie zmieniają się ze względu na płeć, tj. pozostają takie same niezależnie od tego, czy posiadacz nazwiska jest mężczyzną czy kobietą, jak na przykład Michaił Tatarowicz i Tatiana Tatarovich – bez zmian;
- – chenko (i jego wariant – enko ) są związane z językiem ukraińskim, a konkretnie z ukraińskimi nazwiskami; Muszę przyznać, że nie wiem, jakie jest szczególne znaczenie tego zakończenia (np. Czy jest to patronimiczne czy inne), ale być może Quoran ze znajomością języka ukraińskiego może nam tutaj pomóc; przykłady takich nazwisk to Chernenko (imię jednego z prezydentów ZSRR na początku lat 80.) i Szewczenko ; znowu te nazwiska również nie zmieniają się ze względu na płeć w języku rosyjskim (ale nie wiem, czy to samo dotyczy ukraińskiego); i
- – ov (i jego ortograficzne warianty, takie jak – ow , – ëv itp.) jest zakończeniem przymiotnika i być może „najbardziej niejasnym” z zakończeń, które tutaj rozważaliśmy, ponieważ teoretycznie może przynajmniej być dodane do prawie każdego rzeczownika, aby przekształcić go w przymiotnik oznaczający „należący do” lub „odnoszący się do” danego rzeczownika; może to prowadzić do dość zabawnych nazwisk (być może niezbyt zabawnych dla osób noszących takie nazwiska), na przykład Khvostov (z khvost , tail) i Klopov (od klop , pluskwa); nazwiska te zmieniają się ze względu na płeć, przynajmniej w języku rosyjskim, stąd na przykład Nikolai Stoyanov , ale Anastasia Stoyanova ).