Najlepsza odpowiedź
Myślę, że masz na myśli patrzenie w dół na kimś, co odnosi się do ludzi, którzy uważają, że są lepsi od innych, z powodu postrzeganego poczucia hodowli, bogactwa lub wykształcenia. Wydaje się, że tacy ludzie mają wrodzone poczucie uprawnień, a ich świętoszkowate poczucie wyższości oznacza, że są, jednym słowem, snobami. Dość powiedzieć, że prawdziwi arystokraci – szlachta – nie są snobami i nie patrzą z góry na osoby upośledzone. Ci, którzy szydzą z mniej szczęśliwych, wierząc, że są niżej w kolejności dziobania, zwykle znajdują się wśród nowobogackich.
Jednak, mimo że w większości przypadków „ szarpanie grzywką dawne dni już dawno minęły, a wśród tych, którzy mają pieniądze, ale nie mają możliwości rozmnażania się, nadal panuje klasyczna postawa. Podobnie w systemie edukacyjnym istniała duża nierówność. W dniach egzaminu 11+ ci, którzy „nie zdali” i musieli iść do nowoczesnej szkoły średniej, a nie do gimnazjum, byli „z góry traktowani” przez dzieci, które „zdały”. Oni z kolei ripostowali wersetem 11-latka: „Grammar Hogs to Dred Dogs”. Dzieci były piętnowane jako niepowodzenia w wieku 11 lat.
Podjęto próbę przywrócenia równowagi na różne sposoby – nie wszystkie z nich były dobre – zniesienie wieku 11+; Pojawienie się systemu kompleksowego; SAT; więcej szkół koedukacyjnych; obniżanie egzaminów (np. niższe oceny); pozytywna dyskryminacja (nie tylko w edukacji, ale także w miejscu pracy).
W dzisiejszych czasach występują również inne czynniki, co oznacza, że jest więcej powodów, dla których niektórzy ludzie patrzą z góry na innych. Fakt, że musimy teraz mieć prawa chroniące różne grupy przed dyskryminacją z niezliczonych powodów (rasa, wyznanie, niepełnosprawność, seksualność itp.) Oraz nadejściem „przestępstw z nienawiści” i towarzyszącej im fali politycznej poprawności, która przenika ze wszystkich dziedzin życia, wiele ujawnia. Być może wymieniliśmy jeden wadliwy system na inny, ale zawsze będzie jakaś część społeczności, która wierzy we własne uprawnienia, więc chociaż słabnie, snobizm nadal istnieje.
Odpowiedź
Jeśli kiedykolwiek będziesz miał okazję przeczytać Właściwy mózg Menedżer (1993) Dr Harry Alder, tak. Świetna książka, która rzuci wyzwanie Twojemu myśleniu. Chwała mu za to, czego używam, aby odpowiedzieć na twoje pytanie.
Możemy również zidentyfikować preferowany system myślenia danej osoby po sposobie poruszania się jej oczu. Te ruchy są znane jako „sygnały dostępu wzrokowego”… Jeśli zapytam cię, jak to jest głaskać kota, prawdopodobnie spojrzysz w dół i w prawo, tak jak większość ludzi ma dostęp do uczuć. Przynajmniej tak byś zrobił, gdybyś nie myślał o tym, co robią twoje oczy! (Alder, H. 1993, s. 38 – 40)
Dla krótkiego cytatu, jedyny powód, dla którego obejmuje 3 strony, to liczba na stronie 39. Proszę wybaczyć szkicową jakość.
Muszę przyznać, że nie powinienem, ale robię, trochę zdezorientowany patrząc na te twarze w połączeniu z tym, co autor powiedział o kierunku patrzenia. Tak więc „patrzenie w dół i w prawo” wraz ze schematem sugeruje początkowo dostęp do dialogu wewnętrznego, ale jest to oczywiście twarz każdego oprócz czytelników i jest zwrócona w przeciwnym kierunku. Dlatego w rzeczywistości dostęp do wewnętrznego dialogu jest patrząc w dół i w lewo . Patrząc w dół iw prawo, uzyskuje się dostęp do uczuć i doznań cielesnych.
Niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że nie ma dowodów na poparcie pomysłu Olchy. Nie wiem, czy to prawda, nigdy nie nauczyłem się tych twarzy na pamięć, ale chciałbym myśleć, że są prawdziwe i chciałem zastosować to w rozmowie z kimś. Uważam jednak, że działa to tylko kosztem kogoś innego i wtedy, gdy są oni podświadomi ruchów oczu. Zastanawiałem się, czy wskazówki i wskazówki działają odwrotnie, gdy obserwowana osoba jest leworęczna.