Najlepsza odpowiedź
Pytanie: – „Jakie jest znaczenie psi pod ciśnieniem?”
definicja psi (funta na cal kwadratowy) to siła o wartości jednego (1) funta wywierana prostopadle do powierzchni jednego (1) cala kwadratowego. Zauważ, że ta sama wartość ciśnienia wynika z 1/2 (0,5) funta na powierzchni 0,5 cala kwadratowego lub dowolnej takiej kombinacji. Ciśnienie może dalej wynosić psig, psia lub psid, odpowiednio dla ciśnienia atmosferycznego powyżej (lub poniżej), bezwzględne (brak jednostek ujemnych) lub różnicowe (w porównaniu z innym ciśnieniem). „Metryczna” jednostka ciśnienia, paskal, przy czym 1 funt-siła / cal kwadratowy = 6 894,7573 paskal. Paskal (Pa) jest definiowany w jednostkach SI jako jeden niuton na metr kwadratowy, stosunkowo mała jednostka.
Odpowiedź
Psi? Co to za jednostka do tworzenia fizyki? 🙂
W każdym razie, aby uzyskać praktyczną odpowiedź na temat wykonalności, sprawdź innych respondentów, oto odpowiedź fizyka.
To jest diagram fazowy wody. Daje postać, którą woda przyjmuje w równowadze w funkcji ciśnienia i temperatury. 1 atm = 14,6 psi:
Jak widać, woda ma tendencję do bycia gazem pod niskim ciśnieniem, a kiedy się podnosi ciśnienie zamieni się w ciało stałe (poniżej 0,098 ° C) lub ciecz. A przynajmniej jest to prawdą poniżej 374,4 ° C i 217,7 atm (około 3200 psi), niesławnego punktu krytycznego.
Ludzie często są zdezorientowani, co oznacza ten punkt krytyczny. Prawda jest taka, że jest to dość mało spektakularne. Te ciemne linie to zmiany fazowe: linie, w których występują nieciągłości w fizycznych właściwościach wody (woda w stanie ciekłym zamienia się w lód lub gotuje się w parę). Punktem krytycznym jest moment, w którym taka granica przemiany fazowej znika w powietrzu: nie ma już różnicy między tym, co jest poniżej i powyżej. Po tym wszystkim nie ma różnicy między parą a wodą w stanie ciekłym.
Jeśli para pod ciśnieniem przekracza 374,4 ° C i 3200 psi, nie dzieje się nic niezwykłego: po prostu jest cieplejsza i bardziej pod ciśnieniem. . Jest argument za tym, by nadal nazywać to „parą” lub „parą nadkrytyczną”, ale równie dobry można by nazwać płynem, różnica już nie istnieje. Przechodząc przez tę strefę, można zamienić szklankę wody w parę, nie obserwując nawet zmiany fazy (wrzenia). Więc lepiej nazwać go po prostu płynem nadkrytycznym, ponieważ ani ciecz, ani gaz nie wydają się całkiem odpowiednie.
Co dzieje się z „parą nadkrytyczną” pod wysokim ciśnieniem? Czy czujesz, że bawię się słowami? Cóż, woda jest dość stabilną cząsteczką, więc wydaje się, że może wymagać sporego bicia, a ja nie jestem specjalistą. W wysokiej temperaturze zaczyna rozpadać się na tlen i wodór, ale ta reakcja jest hamowana przez ciśnienie, więc nie powinno się to zdarzyć, jeśli ciśnienie wody pod ciśnieniem jest określone. Widziałem gdzieś, że dysocjacja wody w H + i HO- jest bardziej wyraźna pod ciśnieniem, więc najprawdopodobniej zaczynamy (przy zawrotnych, niepraktycznych ilościach ciśnienia), aby mieć coś coraz bardziej dysocjowanego, aż do punktu, w którym jest bardziej adekwatnie opisywany jako plazma niż para. Ale wkraczamy tam na bardzo egzotyczne terytorium.
Zwiększ ciśnienie, a prawdopodobnie pozbędziesz się tych wszystkich bezużytecznych elektronów i zaczniesz stapiać jądro atomów, ale są tylko bardziej praktyczne sposoby na zrobienie bomby atomowej: -).
Mam nadzieję, że ta odpowiedź również Ciebie zainteresowała.
PS : pierwsza wersja została napisana w pośpiechu i była pełna haniebnych literówek, więc poświęciłem trochę czasu, aby to edytować. Nie gwarantuję, że wyszliśmy jeszcze z lasu z tego punktu widzenia: jestem okropny w pisowni, a angielski nie jest moim językiem ojczystym, przepraszam.