Najlepsza odpowiedź
Wspomniałem o tym z Singapuru:
Raffles Institution Hwa Chong Institution
Dzisiejsze „s Raffles to maszyna Ivy League. Niedawna ankieta Wall Street Journal dotycząca szkół średnich, które zasilają elitarne amerykańskie uczelnie koncentrujące się na Stanach Zjednoczonych szkół i dlatego nie zawierało Raffles. Dodając szkoły międzynarodowe, lista ta pokazuje, że Raffles wysłał więcej uczniów do 10 elitarnych szkół wyższych niż jakakolwiek inna szkoła międzynarodowa i zajęła pierwsze miejsce w tak prestiżowych szkołach średnich w USA, jak Choate Rosemary Hall w Wallingford w stanie Connecticut i Harvard-Westlake w North Hollywood w Kalifornii.
Nie, pochodzę z tych szkół. Nie jestem wystarczająco dobry. Uczciwą ocenę szkół można uzyskać od osób, które do nich uczęszczały: Jak to jest uczęszczać do instytucji Hwa Chong? Jak się uczyć w Raffles Junior College?
Jak się tam dostać? Doskonałe oceny i tylko doskonałe oceny. (Ale z bezpośrednim przyjęciem do szkoły, może z doskonałymi ocenami pozaszkolnymi i prawie doskonałymi).
Wymagania dotyczące ocen:
Możesz uzyskać przyjęcie do szkoły pod koniec szkoły podstawowej ( Klasa 6). Pod koniec roku uczniowie przystąpią do egzaminów kończących szkołę podstawową. Potrzebujesz cięcia około 270, aby zagwarantować przyjęcie. To łącznie 7 odchyleń standardowych od rozłożenia na 4 przedmioty: język angielski, język ojczysty, matematykę i przedmioty ścisłe. (Średni wynik „po przekształceniu” każdego przedmiotu to 50, a jedno odchylenie standardowe to 10 punktów). Mówiąc prościej, można uzyskać 270 punktów, jeśli należysz do 4\% najlepszych spośród wszystkich czterech przedmiotów. Następnie będziesz musiał konsekwentnie występować w programie kursów pośrednich, a zostaniesz umieszczony w ich odpowiedniku w szkole średniej (nazywamy to gimnazjum).
Możesz również uzyskać przyjęcie do (gimnazjum) na koniec liceum (klasa 10). Aby zagwarantować przyjęcie, musisz uzyskać 6 punktów A1 (najwyższa kategoria ocen) z języka angielskiego, jeden przedmiot z matematyki, jeden przedmiot ścisły, jeden przedmiot humanistyczny i dwa inne. Nadal możesz zostać przyjęty, jeśli tylko jeden z twoich przedmiotów jest na poziomie A2, tuż przed najwyższą klasą.
Za przyjęcie do tych szkół nie można zapłacić za pieniądze. Mogło sobie pozwolić tylko na najlepsze dodatkowe zajęcia, ale to student nadal musi być tym, który zdaje egzaminy.
Odpowiedź
Nie jestem pewien, czy mógłbym wybrać tylko jedno, ale w na szczycie lub w pobliżu znajduje się KMLA – Korean Minjok Leadership Academy. Miałem szczęście odwiedzić i poznać wielu studentów. Aby wesprzeć moją nominację, mam tutaj wywiad z jednym ze studentów, który tam pojechał i właśnie kończy studia magisterskie z przywództwa i polityki publicznej, zanim przejdzie do pracy w Bain. Szczegółowo przedstawia KMLA, zarówno co jest wspaniałe, jak i co jest w niej stresujące i konkurencyjne. ************************************************ ******************** Mówię to często, ponieważ to prawda – mam szczęście. Jedną z moich największych radości w życiu jest możliwość rozmowy z najbystrzejszymi, najmądrzejszymi i najmilszymi ludźmi na świecie. Ci ludzie dali mi wgląd w życie i świat, którego nigdy nie miałbym bez ich hojności ducha i chęci odpowiedzi na wiele pytań. Poniżej znajduje się pierwsza część wywiadu z Jenni.
Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak to jest uczęszczać do szkoły uznanej przez The New York Times za jedną z najlepszych na świecie, czytaj dalej . Jeśli chcesz się dowiedzieć, dlaczego niektóre stereotypy dotyczące takich szkół i uczniów, którzy do nich uczęszczają, są często błędne, czytaj dalej. Jeśli chcesz zobaczyć, dlaczego zagraniczni studenci wnoszą ze sobą znacznie więcej niż tylko wysokie wyniki i stopnie na swoje uniwersytety i uczelnie w USA, czytaj dalej. Nie będziesz rozczarowany.
************************************ ***********************************
Questions
Czy możesz nam trochę opowiedzieć o sobie i swojej rodzinie? Gdzie dorastałeś w Korei? Czy możesz opowiedzieć o zmianach, które widziałeś dorastając, tylko w kategoriach niesamowitego wzrostu, który miał miejsce w twoim życiu?
Od jakiegoś czasu robimy duże odległości, ale moja rodzina jest mi bliska – jesteśmy potężnym zespołem, który wierzy w siebie nawzajem. Czuję, że dopiero w ciągu ostatnich kilku lat nauczyłem się kochać moich rodziców za to, kim są i naprawdę życzyłem im powodzenia w ich rozwoju jako bliźnich. Są to wewnętrzne zmiany, przez które, jak podejrzewam, przechodzą najbardziej niezadowolone dzieci ze swoimi mniej niż doskonałymi, ale wciąż wspaniałymi i kochającymi rodzicami. Wiem też, że moi rodzice bardzo się zmienili, wychowując moją siostrę i mnie – stali się bardziej cierpliwi, bardziej wyrozumiali i bardziej ufni.
Moi rodzice przetrwali burzliwe czasy – azjatycki kryzys finansowy 97, prawie śmiertelne kryzysy zdrowotne zarówno dla mojej matki, jak i ojca, wyzwania związane z rodzicielstwem i małżeństwem.Jazda nie zawsze była płynna, ale jestem naprawdę dumny z tego, co razem osiągnęli. Przez burzliwe czasy mam na myśli trudne czasy, które musiały sprawić, że moi rodzice myśleli, że nie byli wystarczająco dobrzy dla mojej siostry i mnie, że nie robili rzeczy dobrze. Sam fakt, że każdy z nich przezwyciężył takie miażdżące chwile zwątpienia, sprawia, że wierzę, że ja też potrafię wytrwać.
Mój ojciec okazał mi hart ducha i odpowiedzialność. Na dobre czy na złe, nigdy nie widziałem, żeby mój ojciec ronił łzę. Zniósł tyle dorastania – a mianowicie biedę i utratę rodziców. Jednak wiele osiągnął dzięki wytrwałości i czystej inteligencji. Wiem, że tak musi być, ponieważ mój ojciec nigdy nie był wielkim networkerem i nie pochodził z zamożności. Mama rozpaliła i pielęgnowała moją ciekawość i zamiłowanie do nauki. Nauczyłem się czytać, pisać i robić tabliczki mnożenia wszystko w młodym wieku (mniej więcej kiedy miałem 5 lat), ponieważ zdecydowała się uczyć i wystawiać mnie na edukację i wiedzę po prostu po to, aby przekazać swoją miłość do nauki.
Ze względu na pracę mojego ojca przeprowadzaliśmy się kilkanaście razy, mieszkając w jednym miejscu nie dłużej niż 1-2 lata: różne miasta satelitarne w Korei (5-6 miast), USA (Wisconsin), z powrotem do Korei (3-4 miasta), USA (New Jersey), a następnie bardziej stałe miejsce zamieszkania w Seulu. To było niesamowite, ponieważ mogłem mieszkać w wielu różnych miejscach. Moi rodzice cenili sobie ekspozycję kulturową, dzięki czemu razem z siostrą mogliśmy robić wiele fajnych rzeczy – zobaczyć balet i teatr w Nowym Jorku, odwiedzić słynne buddyjskie świątynie w południowych prowincjach Korei, wziąć lekcje łyżwiarstwa figurowego na lodowisku Sarah Hughes trenowała w New Jersey (chociaż zawsze będę fanką Michelle Kwan). Jednak w szkole byłem czasami popularny, czasem prześladowany, ale rzadko szczęśliwy i zadowolony, że jestem po prostu sobą. Wydawało się, że zbyt wiele zależy od wielu czynników, na które nie mam wpływu. Pamiętam, jak nienawidziłem K-dramatu i ale wszyscy moi przyjaciele bez przerwy rozmawiali o odcinkach, więc czułem presję, żeby go obejrzeć. Nie znałem też żadnej muzyki popularnej, ponieważ moja mama puszczała w domu muzykę klasyczną.
Dodatkowo, ciągłe poruszanie się głęboko wpłynęło na to, jak tworzę i postrzegam relacje z innymi – jakoś zawsze oczekuję, że tego nie zrobię. pasować i być źle zrozumianym. Jedną z rzeczy, która nigdy się nie zmieniła, było znaczenie szkoły. Doprowadziło to niestety do błędnego przekonania, że dzięki sukcesom akademickim będę bezpieczny od młodzieńczej pogardy i samotności – zawsze miałbym wielbicieli, czy to kochających nauczycieli, czy aprobujących kolegów z klasy. Zawsze byłem bardzo dobry w szkole i rozwijałem się w New Jersey, gdzie zostałem wciągnięty do programu przyspieszonego / inteligentnego dla dzieci – ciekawostki, próbny proces, zespół matematyczny, pisownia pszczół, co tylko chcesz. Zrobiłem to wszystko. Byłem też pierwszym Azjatą, który został wybrany do rady uczniowskiej w mojej szkole – to była ósma klasa i myślałem, że życie jest całkiem niezłe. A potem nagle przeniesiono mnie do Seulu.
Kiedy wróciliśmy do Seulu w 2004 roku, czułem się nieszczęśliwy, ponieważ zostałem wykorzeniony i wrzucony do publicznego systemu gimnazjalnego, do którego nie należałem. Ukryłem swój kolor – w rzeczywistości musiałem dosłownie zmienić kolor włosów na kruczoczarny (wcześniej miałem pasemka) i założyć mundury o trzy rozmiary za duże dla mnie (moje rozmiary były wyprzedane do czasu przeniesienia). W cudowny sposób poznałem przyjaciół. W międzyczasie moja siostra była moim najbliższym sojusznikiem i najlepszą przyjaciółką. Moja młodsza siostra nauczyła mnie, co to znaczy być dobrą przyjaciółką i życzliwą osobą, i dużo walczyliśmy, dorastając. Dzięki niej po raz pierwszy w życiu nauczyłem się dzielić, a ona stała się dużo bardziej szczera, kwestionując moje założenia – chociaż jestem starszy, a to ma wiele znaczyć w koreańskim społeczeństwie, wiem, że jest moją rówieśniczką jeśli chodzi o rozwój postaci.
Moja siostra, uważana za nieco późno kwitnącą, zaczęła kwitnąć w latach licealnych. W przeciwieństwie do mnie moja stanowcza siostra powstrzymała wszystkie próby mojej matki przydzielenia jej korepetytora lub zapisania jej na hagwon. W świetle histerii edukacyjnej, która zjada żywcem studentów w Korei, myślę, że jest to ogromne osiągnięcie i jest to jeden z wielu powodów, dla których podziwiam moją siostrę. Teraz widzę, jak robi duże postępy na pierwszym roku studiów (który jest jednym z najlepszych w Korei), w tym przejście od nauk humanistycznych do ścisłych; chociaż kocha literaturę i jest znakomitą pisarką, postanowiła podążać za swoją prawdziwą pasją, biologią i studiowaniem medycyny. Niedawno zdobyła pełne stypendium w dowolnej szkole farmaceutycznej, do której zdecyduje się uczęszczać. Widząc te wszystkie nowe osiągnięcia, prawie żałuję, że nie mogę wrócić do domu na stałe. Prawie. Muszę przyznać, że gdy poszedłem do liceum do KMLA, świadomie wybrałem wyjazd z dala od rodziny. Oddzieliła mnie 3-godzinna górska jazda od naszego małego i drogiego mieszkania w centrum Seulu. Moja rodzina i ja zaczęliśmy wtedy nasz związek na odległość.
Zgłosiłeś się do KMLA i zostałeś przyjęty.