Najlepsza odpowiedź
Rana Kumbha, gigant osobowości, zarówno fizycznie, jak i metaforycznie, kroczyłby jak kolos podczas XV wiek, jeden z najbardziej zagorzałych przeciwników Sułtanatu Delhi. Wraz z Kapilendrą Devą w Kalinga, Devą Rayą II w Vijayanagara i Man Singh Tomarem w Gwalior, byłby jednym z wielkich królów hinduistycznych, który stanowił poważne wyzwanie dla Sułtanatu Delhi i zdołał sprawdzić jego postępy. Początkowo Kumbha miał dobre wsparcie od Ranmala Rathorea z Mandore. Jednak jego główne bitwy toczą się przeciwko Mahmudowi Khilji, sułtanowi Malwa, który wielokrotnie oblegał Chittorgarh. W listopadzie 1442 roku Khilji rozpoczął oblężenie i zdobył Pangarh i Chaumuha oraz rozbił tam obóz. Latem 1443 roku Rana Kumbha zaatakował obóz sułtana, zmuszając go do odwrotu do Mandu. Sułtan ponownie podjął próbę schwytania Chittorgarh w 1443 r., Ale ponownie został zmuszony do odwrotu przez porywczy kontratak Rana Kumbha. Sułtan ponownie podjął ostatnią próbę w 1446 roku w Mandalgarh wraz z sułtanem Gudżaratu, Ahmadem Shah, ale znowu musiał zasmakować porażki. Przez następną dekadę sułtan Malwy nie zaatakował ponownie Chittorgarh.
Aby uczcić swoje zwycięstwo nad połączonymi siły Malwa i Gujarat, Rana Kumbha nakazał budowę Vijay Stambh w forcie Chittorgarh. Zbudowany częściowo z czerwonego piaskowca i białego marmuru, Vijay Stambh, czyli Wieża Zwycięstwa, jest jedną z najbardziej znanych budowli w Indiach. Na wysokości 37,19 mi wysokości 9 pięter wieża ma wyryte liczne wizerunki hinduskich bogów i bogiń. Stojąc na cokole o wysokości 10 stóp, każde piętro ma otwór i balkony oraz wewnętrzne schody wijące się przez centralną komnatę. Sutradhar Jaita w asyście trzech synów Napa, Puja i Poma był głównym architektem tej imponującej konstrukcji, a rzeźba została wykonana przez Sompura Brahmins z Patan w Gujarat. Na szczyt prowadzi około 157 wąskich schodów, skąd roztacza się wspaniały widok na fort Chittorgarh i okoliczne Arravalis.
Największym osiągnięciem Kumbhy byłby fort Kumbhalgarh . Był władcą, który zdawał sobie sprawę ze znaczenia silnej sieci fortów, która okaże się strategiczną przewagą nad wrogiem. Podczas swojego panowania zbudował około 32 fortów w Mewar, z których Kumbalgarh byłby największym, a także najbardziej nie do zdobycia. Tylko raz w swojej historii spadło to również na ogromne połączone siły Akbara, Man Singha i Mirzas z Gujarat. Kumbhalgarh jest jednak bardziej znane z drugiego co do długości zbudowanego przez człowieka muru na świecie, Wielkiego Muru Indii, nie tak sławnego jak chiński. Zbudowany na wzgórzu około 1100 m nad poziomem morza, wielki mur rozciąga się na 36 km, z przednimi ścianami o grubości 15 km i 7 ufortyfikowanymi bramami. Istnieje legenda, że duchowy doradca Kumbhy poprosił go o złożenie ofiary z ludzi, aby pokonać początkową przeszkodę podczas budowy. Doradca poprosił go o zbudowanie świątyni, w której spadła głowa, ale nikt nie zgłosił się na ochotnika. Pewnego dnia jednak pielgrzym zgłosił się na ochotnika, a miejsce, w którym spadła mu głowa, zawiera kapliczkę, a także główną bramę Hanuman Pol. Uważa się, że Kumbha palił masywne lampy naftowe, które często zużywały duże ilości ghee i bawełny, aby świecić w nocy rolnikom pracującym na dole.
Kolejnym wyzwaniem, przed którym stanął Rana Kumbha, było królestwo Nagaur, którego władca Firoz Khan zmarł około 1454 r. Szams Khan, syn Firoza, zwrócił się o pomoc do Kumbhy przeciwko jego wujowi Mudżahidowi Chanowi, który uzurpował sobie tron. Jednak zostając władcą po obaleniu Mudżahida z pomocą Kumbhy, Szams skorzystał z pomocy Qutubuddina, sułtana Gudżaratu, aby wzmocnić swoją pozycję. Doprowadziło to do konfliktu, w którym Kumbha zaatakował Shams Khana, schwytał Nagaura, a także Khandelę, Sakhambari. Shams Khan w sojuszu z Qutubuddinem i sułtanem Malwa, Khilji, podpisał traktat z Champaner i przypuścił atak na Kumbha. Qutubuddin zdobył Sirohi, górę Abu i ruszył do Kumbhalgarh. Jednak gdy Kumbalgarh się trzymał, nie mógł kontynuować do Chittorgarh. W międzyczasie Khilji schwytał Ajmer i Mandalgarh i wykorzystując to, Rao Jodha, pojmał Mandore. Kumbha musiał stawić czoła temu wielotorowemu atakowi i udało mu się odzyskać większość fortów z powrotem.
Oprócz bycia wielkim wojownikiem, Kumbha był także wspaniałym mecenasem sztuki, a sam był wielkim pisarzem. Jego panowanie było znane jako Złoty Wiek Mewara ze względu na patronat, jaki obdarzył pisarzy, rzeźbiarzy, artystów i poetów. Sam Kumbha napisał Samgita Raja, Sangita Ratnakara, Rasika Priya, komentarz do Gita Govinda, Sudaprabandha i Kamaraja Ratisara. W jego czasach byli uczeni Atri i jego syn Mahesha, Kahana Vyasa, który napisał Ekalinga Mahatya.Oprócz Kumbhalgarh i Vijay Stambha, zbudował także świątynię Trailokya Jain w Ranakpur, Kumbhasvami, świątynie Adivarsha w świątyni Chittor i Shantinatha Jain. Niestety, został zabity przez własnego syna Udaya Singha I, ale jego spuścizna nadal inspirowała Mewara.
Źródło: mój własny wpis na blogu
Odpowiedź
Kumbhkarana Singh, popularnie znany jako „Maharana Kumbha”, był jednym z najbardziej znanych władców Mewar , (Obecnie Udaipur, Radżastan).
Król, który nigdy nie przegrał żadnej bitwy
Jest znany jako król, który „Nigdy nie przegrał bitwy ” przez 35 lat panowania. (Rządził Mewarem od 1433 do 1468 rne)
Vijay Stambha
Twórca słynnego„ Vijay Stambha ”z Chittorgarh, po zwycięstwie w Malwa.
(Wieża o wysokości 9 m, poświęcona Panu Wisznu, jest wyjątkowo znana ze skomplikowanych rzeźb na wszystkich piętrach)
I tu jego dowcipność, Allah na Vijay Stambha
Wyrył słowo „ Allah ”, 9 razy na trzecim piętrze i 8 razy na ósmym, biorąc pod uwagę fakt, że jeśli pewnego dnia Chittor trafi do muzułmańskich najeźdźców , nie niszczą struktury.
Hinduska Surratna
Za wiele udanych operacji nad innymi królestwami, zwłaszcza Mahmudem z Malwy, był giv pl tytuł „Hindu Surratna”, „Hindu Sultan”, autorstwa muzułmańskich sułtanów.
Niesamowity budowniczy
Jest znany z zbudowano / odnowiono 32 z 84 (32/84) fortów stanowiących obronę Mewar. Najbardziej niezwykły jest Kumbhalgarh.
Fort Kumbhalgarh
Najwyższa twierdza Radżastanu, wysokość od MSL wynosi 1075 m. Tylko pod fortem Chittorgarh, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Ty nie będzie tam żadnych tak zwanych „pięknych” budowli, ale był to bardzo bezpieczny i chroniony fort. Mieszkając w górach Aravali, w gęstym lesie, żaden najeźdźca nie mógł tu łatwo dotrzeć.
Wielki mur Indii: mury obronne Kumbhalgarh.
Wielu z was może nie wiedzieć, że Indie mają również swój własny Wielki Mur. Mury obronne Kumbhalgarh mają około 15 stóp szerokości (wystarczające dla 4 jeźdźców jeżdżących równolegle) i 36 km długości. Niesamowite jest budowanie w tak trudnym terenie!
(Drugi pod względem wielkości mur chiński na świecie)
Wielowymiarowa osobowość
Oprócz tego, że był wielkim wojownikiem, Kumbha był także mecenasem sztuki, on sam był wielkim pisarzem.
Maharanie Kumbha przypisuje się napisanie 1. Samgita-raja , komentarz Rasika-priya do Gitagovinda , 2. Sudaprabandha i 3. Kamaraja-ratisara . Niestety, nie ma kopii Sangita-ratnakara i Sangita-krama-dipaka (dwie książki na muzyce Rany Kumbha).
Jakkolwiek ironiczne jest to, wielki człowiek został zabity przez swego własnego syna „Udai Singh I”, czarną owcę z Mewar, gdy ofiarowywał swoje modlitwy. (Udai Singh I, został zabity przez uderzenie pioruna.)
Karma!