Jakie są zabawne fakty na temat Ricka Riordana?

Najlepsza odpowiedź

W jakiś sposób to wszystko jest na topie. Nie oceniaj.

• Rick ma dwóch synów (Patricka i Haley), a młodszego uczył się w domu.
• Urodziny Ricka, 5 czerwca, to także urodziny jego żony (Becky) urodziny i ich rocznica. To także urodziny Franka i Grovera.
• Rick lubi słuchać muzyki jazzowej, kiedy pisze.
• Rick zaczął pisać w ósmej klasie, pisząc fanfiction Tolkiena.
• Z POV Heroes of Olympus, Leo jest jego ulubionym pisaniem.
• Spośród wszystkich par Frank i Hazel są jego ulubieńcami (wciąż mnie to wprawia w zakłopotanie).
• Rick kiedyś grał w zespole rockowym i wyglądał tak:

• Rick uczył angielskiego w szkole średniej oraz nauki społeczne i jego studenci byli jednymi z pierwszych, którzy czytali Złodziej piorunów.
• Rick czytał greckie mity jako bajki na dobranoc Haley, ale któregoś dnia w końcu się skończył, a Haley kazała mu nadrobić własne. W ten sposób narodził się Percy Jackson.
• Przed napisaniem książek dla dzieci Rick napisał serię tajemnic dla dorosłych zatytułowaną Tres Navarre. Jego uczniowie zwykli zapytaj go, dlaczego nigdy nie napisał książek dla dzieci, które oni mogliby przeczytać – dopóki tego nie zrobił.
• Rick o imieniu Connor, Travis, Nico i Beckendorf po byłych studentach.

Odpowiedź

Krótka odpowiedź: Rick Riordan

Długa odpowiedź: Rick Riordan, ale to skomplikowane, a oto dlaczego:

Ta odpowiedź będzie głównie poświęcona temu, dlaczego Rick Riordan jest lepszym pisarzem, ale przejdźmy dalej i wyciągnijmy to z siebie z tego, że Rick Riordan jest prawdopodobnie również lepszą osobą. Miał absolutnie zero kontrowersji, podczas gdy Rowling często pojawiała się w wiadomościach o transfobii, nie wspominając o tym, że Rick Riordan nigdy nie zrujnował własnego działa, podczas gdy Rowling to zrobiła. Zastanówmy się jednak, kto jest lepszym pisarzem z wielu perspektyw.

1. Popularność – Rowling wygrywa . Wydaje się to oczywiste, ale należy wziąć pod uwagę, że Rowling odniosła znacznie większy sukces, jeśli chodzi o liczbę ludzi, do których dotarły jej książki. 100 milionów egzemplarzy książek Ricka Riordana jest w druku / zostało sprzedanych na całym świecie, https://rickriordan.com/about/, podczas gdy seria o Harrym Potterze sprzedała się w ponad 500 milionach egzemplarzy. https://www.wizardingworld.com/news/500-million-harry-potter-books-have-now-been-sold-worldwide Powszechnie przyjmuje się również, że Harry Potter jest po prostu znacznie większym fenomenem kulturowym, z ogromnym brandingiem, który w niego wkroczył, w tym kilkoma lokalizacjami parków rozrywki w parkach Universal Studios na całym świecie. Zasadniczo wszyscy słyszeli o Harrym Potterze, podczas gdy Percy Jackson jest bardzo dobrze znany, wciąż jest wielu, którzy nie słyszeli o tej serii.
2. Świat Budynek – rys. Moje osobiste uprzedzenie wybrałoby Riordan do tego, ponieważ Wszechświat Percyego Jacksona właśnie mnie przyciągnął i znalazł coś bardzo wyjątkowego, co pozostało ze mną przez lata w sposób, którego Wszechświat Harryego Pottera nigdy nie był w stanie zrobić, tak bardzo, jak mi się podobało. Rozumiem jednak, że niekoniecznie dotyczy to wszystkich i pod wieloma względami J.K. Rowling szła, aby Rick Riordan mógł biegać w zakresie budowania świata. Utorowała drogę dla ekspansywnych światów fantasy dla młodych dorosłych, a Riordan z pewnością był pod tym wpływem (polecam ten artykuł: Czy dostałeś to od Harryego Pottera? , którego autorem jest Riordan).

Oba światy są niezwykle skrupulatnie wykonane. Wykonują świetną robotę, wyjaśniając swoje miejsce w naszym świecie, między wysiłkami Ministerstwa Magii a mgłą. Obydwa pokazują wiele szczegółów w sposobie, w jaki świat oddziałuje na siebie, czyli w codziennym życiu we wszechświecie. W Percy Jacksonie relacje między domkami, Obozem Jupiter i bogami mają sens. W Harrym Potterze relacje między domami, rządem i innymi szkołami czarodziejów mają sens. Innymi słowy, istnieje silna dynamika społeczna, która jest unikalna dla każdego świata. W każdej serii żaden kamień nie jest odwrócony, jeśli chodzi o odpowiedzi na pytania, które czytelnik może mieć, dotyczące tego, jak rzeczy będą działać w każdym wszechświecie. Czują, że mogą być prawdziwi.

3. (Naturalny) Włączanie – Rick Riordan o milę. Gdy Riordan ma różne postacie, takie jako LGBTQ + i POC mają sens. Pasują do siebie i nie wydaje się, żeby robił to, żeby być politycznie poprawnym lub dowcipnym. Ci ludzie są często niezwykle ważnymi postaciami, które naprawdę zmieniają. Historia Nico o zakochaniu się w Percym była absolutnie bolesna i miała sens.Płynność płci Alexa Fierro miała doskonały sens w narracji o ich dzieciństwie Lokiego, a oddanie religii Samiry Al Abbas zostało, moim zdaniem, pięknie przedstawione. Hazel nie czuła się kimś, kto miał być „wyznaczoną czarną osobą”. Była niesamowicie potężną i złożoną postacią. Tego samego nie można powiedzieć o Rowling, która próbowała przekonać Hermionę, by nie miała określonej rasy, kiedy to zrobiła, lub wymyślać mniejszości seksualne dla niejasnych postaci po fakcie. Prawie każda postać w serialu jest biała, a Cho Chang to jedyny wyjątek, jaki przychodzi mi do głowy.

4. Rozwój postaci – Rick Riordan. Na początku serii o Harrym Potterze mamy odważnego Wybranego, inteligentnego i lojalnego zabawnego. I na koniec z pewnością dojrzeli, ale w gruncie rzeczy nadal są tym, kim są.

Nie Nie zmieniają swoich przekonań, ich zmagania niekoniecznie czynią ich lepszymi ludźmi. Nigdy nie są zmuszani do liczenia się z tym, kim są, tak naprawdę, w żaden znaczący ani trwały sposób. Jednak postacie Riordana mają prawdziwe łuki. Wiele z nich to łuki samoakceptacji, takie jak Nico, który jest moim ulubionym w serialu. Lew, samozwańcze siódme koło, przychodzi do siebie i znajduje znaczenie. W wielu przypadkach postacie Riordana odnoszą sukcesy, a porażką Rowling jest to, że w książce Riordan każda postać staje przed osobistymi wyzwaniami. Znowu odniesie się do Nico, kiedy zmierzy się z Kupidynem. Albo Annabeth twarzą do Arachne. Albo Hazel, która musi się nauczyć, jak używać Mgłę. Mógłbym kontynuować i kontynuować. Każda postać musi naprawdę się rozwijać. Ostatecznie główni bohaterowie Riordana są po prostu bardziej złożeni: nie są do końca dobrzy ani źli. Ciemne chwile Percyego w Tartarze, w których przeraża Annabeth, są naprawdę fascynujące. Bogowie to zagadka moralna, a jako czytelnik nieustannie ponownie oceniasz, czy jesteś z nimi, czy przeciwko nim. Jedyną naprawdę złożoną postacią w Harrym Potterze jest Snape, który nie jest ani dobry, ani zły. Ale główni bohaterowie Harryego Pottera nigdy nie osiągają złożoności i głębi tych z książek Riordana.

5. Fabuła – rysowanie. Obaj autorzy mają niesamowicie wciągające historie, w zasadzie zależy to od preferencji, których wolisz. Questy i podróże do każdego punktu kulminacyjnego są zawsze interesujące, a punkt kulminacyjny nigdy nie zawodzi. To naprawdę zależy od osobistego wyboru. Moim zdaniem Rick Riordan ma niewielką przewagę ze względu na sposób, w jaki w tak nowoczesny i pomysłowy sposób włącza już istniejące mity do przygód. Ale obaj są fantastyczni w fabule, co prawdopodobnie przyniosło im taką popularność.

6. Humor – Rick Riordan. Seria o Harrym Potterze z pewnością ma swoje zabawne momenty. Harry z pewnością ma jakieś bezczelne kwestie. Ale było wiele okazji, kiedy książki Riordana rozśmieszały mnie tak mocno, że płakałem (w tym przypadku topper jest, gdy Frank zamienia się w delfina, ponieważ rzekomo Dionizos ich karał. Ta scena była komedią złotą). Twierdziłbym, że w tytułach rozdziałów Magnus Chase jest lepszy humor niż w całej serii o Harrym Potterze. Można by argumentować, że Rowling niekoniecznie stara się być zabawna, ale… Rick Riordan ma w książkach tyle samo wzruszających momentów, fantastycznych scen bitewnych i wspaniałych postaci jak Rowling, więc jeśli ty też możesz mieć humor, to dlaczego nie?

Podsumowując, Rick Riordan wygrywa z wynikiem 3: 1 po dwóch remisach. Jest najlepszym pisarzem fantasy dla YA. Jego książka zmieniła moje życie i nie chciałbym tego mieć w żaden inny sposób.