Kto był pianistą w Casablance?


Najlepsza odpowiedź

Och, masz na myśli Sama:

To Dooley Wilson (1886–1953), perkusista, piosenkarz i lider zespołu urodzony w Teksasie. Za rolę w filmie z 1942 roku zapłacono mu około 2500 dolarów.

Wilson śpiewa nieśmiertelną piosenkę przewodnią „As Time Goes By” i kilka innych standardów. Jednak udaje, że gra na pianinie, ponieważ tak naprawdę nie umiał grać na instrumencie. Zostało dubbingowane (przez pianistę Elliota Carpentera, jak wskazuje Alon, i być może o to chodzi w pytaniu).

W pewnym momencie dyrektorzy studia rozważali obsadzenie słynnej piosenkarki, takiej jak Ella Fitzgerald, w roli – istniały obawy, że występ Wilsona może tak naprawdę nie sprzedać wielkiego utworu. Okazuje się, że te obawy były bezpodstawne.

Zniszczona fraza „Zagraj to jeszcze raz, Sam” jest błędnym cytatem z „Zagraj to raz, Sam”, co jest wersetem rzeczywiście wypowiedzianym w filmie .

Odpowiedź

Czy to na lekcję, egzamin czy koncert? Koncert dla przyjaciół czy dla publiczności nieznajomych?

Prawdopodobnie dasz radę się przedrzeć, zwłaszcza jeśli masz już dobre wykształcenie w innych dziedzinach muzycznych. Moje pytanie brzmi – na jakim poziomie doskonałości lub kompetencji musiałyby być Twoje wyniki w ciągu 8 dni, aby osiągnąć cele, które są wyznaczone (przez Ciebie lub innych)?

„Clair de lune” to jedno najbardziej znanych utworów z CAŁEGO repertuaru fortepianowego. Większość ludzi to słyszała. Zakładam, że zagrasz oryginalną, pełną wersję bez przeróbek i cięć.

„Clair de lune” nie jest najłatwiejszą kompozycją w repertuarze fortepianowym. Ma wiele technicznych „niespodzianek” dla wykonawcy. Jest bardziej wymagający technicznie niż się wydaje.

„Clair de lune” to nastrojowy utwór. Wykonawca musi mieć doświadczenie w wywoływaniu psychologicznych stanów umysłu poprzez wysoce kontrolowane dźwięki. Nie wystarczy wiedzieć, jak ma brzmieć kompozycja. Ważne jest, aby wiedzieć, co musisz zrobić ze swoją konkretną techniką, dotykiem, pracą pedałów, aby osiągnąć pożądane rezultaty i osiągnąć je za każdym razem, gdy grasz.

Jako pianista koncertowy, Wiem, że w moim przypadku, po tym jak poznałem nowy utwór we wszystkich jego szczegółach i zapamiętałem go (używając więcej niż jednej edycji, aby nie polegać na pamięci wizualnej jakiejś konkretnej partytury), muszę go zagrać przeszedłem przez siebie około 100 razy, aby wszelkie możliwe pomyłki, pomyłki, błędne obliczenia w interpretacji, wyolbrzymienia lub nudna jednorodność mogły zostać wykryte i usunięte przed pierwszym rzeczywistym występem publicznym. Jest to jeszcze bardziej wymagające, jeśli mam nagrywać.

Mój australijski nauczyciel powiedział mi, że pod presją masz szczęście występować na 60\% swoich najlepszych wyników, ale to 60\% musi być wystarczająco dobre brzmi jak 100\%.

Szanse są zdecydowanie przeciwko tobie, jeśli jest to wymagająca okazja. W przeciwnym razie baw się dobrze! Ciesz się!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *