Najlepsza odpowiedź
Str. urodzony i wychowany tutaj. Moja mama zawsze starała się, abyśmy powstrzymywali się od używania „yinz” w odniesieniu do liczby mnogiej „ty”, więc „nie jestem już prawdziwym„ yinzerem ”. Byłem w liceum i zostałem poprawiony w angielskiej gazecie, zanim dowiedziałem się, że to słowo jest czopem, wierz lub nie!), „Crick” dla potoku i, co najgorsze, od czasu do czasu użyję powszechna w Pittsburghu konstrukcja polegająca na pomijaniu czasownika „być” w zdaniach takich jak: Samochód trzeba umyć (pogarszać), albo pies trzeba nakarmić … Wzdrygam się jednak, kiedy popełniam tę obelgę na języku! >
Typowym zastosowaniem w Pittsburghu jest wstawianie dźwięku „w” podczas wymawiania dźwięku „l” w słowach takich jak „dolar” (brzmi jak dahlwer) i „sałatka” (brzmi jak „salwad”). Językowo ma to swoje podstawy w polskim „ciemnym l”, czyli dźwięku słyszanym w imieniu Lecha Wałęsy.
Również pospolite:
„nadal „dla„ stali ”„ keller ”dla„ koloru ”„ fahl ”dla„ faul ”„ flahr ”dla„ kwiatka ”„ galaretka ”dla„ j ail „” sowa „na” przejście „” ból „na” kanalizacja „” opłata „za” narzędzie „
I oczywiście dźwięk” o „z Pittsburgha … długi lub krótki, to jest unikalne dla zachodniej Pensylwanii. Długa wersja dodaje do niej wyraźne brzmienie „u”, a krótka wersja jest przepełniona „aw” w większości reszty kraju. Tak więc imię mężczyzny „Don” wymawia się identycznie jak „świt”, a „tot” brzmi jak „nauczono”.
Odpowiedź
Wszędzie ludzie „mają akcent. ” Akcent jest niezbędną cechą języka mówionego. Nie można go nie mieć.
Pytanie sprowadza się zatem do tego, „dlaczego dialekt z Pittsburgha jest tak charakterystyczny?”
I tam naprawdę nie jest żadną specjalną odpowiedzią na to pytanie. Przede wszystkim należy powiedzieć, że dialekt z Pittsburgha nie jest taki . Jest to podtyp Midland American English , czyli zazwyczaj to, co ludzie mają na myśli, gdy myślą o dialekcie „General American” lub „Standard American”.
ma pewne słownictwo i łączenie samogłosek, które czynią go wyjątkowym od bardziej ogólnego Midland American English, ale wszystkie dialekty – w tym inne należące do Midland American English mają określone słownictwo i łączenie samogłosek, które czynią je wyjątkowymi.
Jedyne, co przychodzi mi do głowy, to fakt, że w Pittsburghu jest więcej ludzi, którzy nie próbują „poprawiać” swojego dialektu niż w innych miejscach. Domyślam się, że populacja Pittsburgha być starszym niż większość miejsc, bardziej klasą robotniczą niż w większości miejsc i bardziej odizolowanym geograficznie niż większość miejsc we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Najbliższe duże metro znajdują się z grubsza dwie godziny drogi, a większość zachodniej Pensylwanii ma kontinuum dialektalne.
Szczerze mówiąc, miasta, w których ludzie mówią śródlądowy, północnoamerykański angielski mają, moim zdaniem, znacznie bardziej „charakterystyczne” akcenty niż mieszkańcy Pittsburga, a ja dorastałem w regionie przygranicznym między Midland a śródlądową północnoamerykańską angielszczyzną, gdzie ludzie na obszarach wiejskich mówili dialektami Midland, a ludzie na obszarach miejskich dialektami śródlądowej północy – więc słyszałem oba od najmłodszych lat.