Najlepsza odpowiedź
Warto pomyśleć o różnicach w perspektywie. To znaczy, jeśli spojrzymy z perspektywy komputera, czy z perspektywy pamięci masowej, może to mieć sens.
Na jednym końcu logicznej metafory obliczeniowej masz komputer (nazywany także „hostem”, „inicjatorem”, a czasem nawet „procesorem”). Z drugiej strony masz fizyczny nośnik (nazywany także „celem”, „dyskiem”, „dyskiem twardym” lub „dyskiem SSD , ”itp.).
Hosty potrzebują woluminów, więc te woluminy muszą składać się z czegoś, co ostatecznie znajduje się na prawdziwym, fizycznym dysku (czy to dyski obrotowe, dyski SSD itp.).
Spójrz na uproszczony diagram poniżej. Od góry do dołu host widzi wolumin. Ten tom z kolei musi składać się z czegoś, co z kolei może być interpretowane (ostatecznie przez nośniki fizyczne). Z punktu widzenia pamięci masowej nośnik fizyczny jest dzielony z jednostki fizycznej (dysku rzeczywistego) na jednostkę logiczną i otrzymuje numer (stąd „Numer jednostki logicznej” lub LUN).
W między een istnieje bardzo ważne oprogramowanie, które dokonuje translacji między tą jednostką LUN a tym, co host widzi jako wolumen, zwane Volume Manager.
Po co wykonywać tę całą pracę?
Wraz ze wzrostem wymagań dotyczących pamięci masowej rośnie potrzeba dodawania metod ochrony, skalowania, wydajności i innych przydatnych funkcji. Ponadto musi być miejsce na funkcje sieciowe. Te możliwości muszą gdzieś iść, a posiadanie jednego dużego systemu monolitycznego nie działa tak dobrze.
Wiele nowoczesnych systemów, które są obecnie używane, ma związek między wolumenami a jednostkami LUN, który wygląda następująco:
Patrząc z dołu do góry, nośnik znajduje się w jakiejś obudowie pamięci masowej i często jest gromadzony razem w format logiczny za pośrednictwem systemu o nazwie RAID (RAID, w zależności od zastosowanych metod, może poprawić wydajność i odporność).
Z kolei pula ta jest dzielona na jednostki LUN – dokładnie ten sam rodzaj jednostki LUN, którego użyliśmy w naszym prostym przykładzie powyżej. Te jednostki LUN są następnie udostępniane hostom. Często występuje relacja 1: 1 między jednostkami LUN a wolumenami, ale nie musi tak być. Menedżerowie woluminów są w stanie wziąć więcej niż jedną jednostkę LUN i logicznie połączyć je w jedną całość, aby przedstawić hostowi jako osobny wolumen.
Tak więc jednostki LUN i woluminy mogą być tym samym i są powiązane, ale (szczególnie w sieciach SAN) zazwyczaj nie są.
Odpowiedź
Zrozummy to na prostym przykładzie.
Rozważmy scenariusz gdzie prowadzisz małą firmę i masz switch podłączony w dziale xyz (LAN1). Teraz, jeśli gość odwiedza Twoją firmę i chce skorzystać z sieci, więc jest to bardzo proste, nie pozwolisz im ingerować w twoją bieżącą sieć, tj. LAN1.
Tutaj masz dwie możliwości:
- Zdobądź nowy przełącznik tj. Przełącznik 2 w Twoja firma dla gości i utwórz dla nich oddzielną sieć, powiedzmy LAN2. Ale pamiętaj, że to z pewnością obniży koszty i przyspieszy wdrażanie.
- Utwórz wirtualną sieć LAN (VLocal Area Network). W sieci VLAN podstawową ideą jest użycie tego samego urządzenia i odizolowanie wielu sieci. Zatem w powyższym scenariuszu możesz mieć dwie lub więcej różnych sieci całkowicie odizolowanych od siebie na jednym przełączniku i mieć pełną kontrolę nad jego dostępem bezpieczeństwa.
Przejdźmy teraz do pytania teraz:
- Więc VLAN używa identyfikatora 12-bitowego, który jest dołączany do pakietu w celu identyfikacji sieci, tj. w której sieci VLAN jest określony pakiet powinny być trasowane. W końcu można utworzyć łącznie 4095 unikalnych sieci VLAN w VLAN.
- VxLAN (Virtual Extensible Local Area Network) , jak sugeruje nazwa, jest to rozszerzalna wersja VLAN , która służy do wykonywania tego samego zadania. W VxLAN mamy VNI (identyfikator sieci VxLAN), które są dołączane do pakietów jak powyżej i które mają łącznie 24 bity długości i mają możliwość utworzenia około 16 milionów Vlan na jednym urządzeniu.
Jest to jedna z różnic, które istnieją, ale dla prostego zrozumienia możesz Skorzystaj z tego.
Zasadniczo VxLAN został wykryty w celu rozwiązania problemu skalowalności, z którym boryka się VLAN.