Najlepsza odpowiedź
Zignorujmy opór powietrza i udawajmy, że rzucamy piłkę do innej osoby na boisku do krykieta.
Aby to zrobić, musisz rzucić piłkę poziomo lub pod kątem.
Nie możesz rzucać jej w pionie, bo po prostu poruszy się w linii prostej w górę, a następnie w dół (z powrotem do Ciebie i nie do twojego przyjaciela).
Więc część prędkości piłki musi być pozioma.
Ale piłka zawsze ma tylko JEDEN działającą na nią siłę i to jest jej ciężar (który zawsze działa pionowo w dół).
Zatem przyspieszenie piłki podczas jej lotu musi zawsze być pionowo w dół i nie może być poziome.
Innymi słowy: piłka ma stałą prędkość poziomą i jednocześnie prędkość pionową, która zmienia się zawsze z prędkością 9,8 metra na sekundę na sekundę.
Ponieważ piłka zwiększa prędkość pionową, v, zmniejsza się o 9,8 metra na sekundę na sekundę.
Jak bal l zmniejsza swoją prędkość pionową, v, zwiększa się o 9,8 metra na sekundę na sekundę.
Jego prędkość pozioma u jest stała i jest taka sama jak prędkość pozioma, gdy opuszcza twoją rękę. Nie może się to zmienić, ponieważ NIE ma siły poziomej, która mogłaby to zmienić.
Wynikową prędkość V piłki w dowolnym momencie jej lotu można obliczyć za pomocą:
VV = uu + vv
Kierunek piłki zawsze się zmienia, gdy przemieszcza się od ciebie do twojego przyjaciela.
Kąt, x, jaki tworzy ten kierunek z poziomem, to:
Tan x = v / u
Wynikowa ścieżka ciała (pocisku) to parabola.
Odpowiedź
I ” Nie jestem pewien, co masz na myśli, mówiąc „spowodowany”, ale jeśli masz na myśli, dlaczego podąża ścieżką parobla, to może mogę dać trochę wglądu. Zatem pocisk ma pewną prędkość ukośną \ overrightarrow {v}, która ma składową xiy. Wiedząc, że prędkość jest wektorem, możemy narysować ją jak trójkąt, gdzie x jest bokiem przyległym, y jest stroną przeciwną, \ overrightarrow {v} jest przeciwprostokątną. (To wszystko jest względem kąta \ theta z x axis) Zatem możemy przystąpić do zapisywania składowych xiy w następujący sposób.
\ overrightarrow {v} \_ {x} = \ overrightarrow {v} \ cos \ theta
\ overrightarrow {v} \_ {y} = \ overrightarrow {v} \ sin \ theta
Wtedy, kiedy trzeba dowiedzieć się, w jakim czasie będzie to na ziemi, ponieważ grawitacja jest przyspieszeniem na y / osi pionowej, powinniśmy użyć komponentu y z równaniami suvat. (Używamy składowej y zamiast x, ponieważ grawitacja jest siłą pionową, a nie poziomą, więc x teoretycznie może iść w nieskończoność, więc musimy znaleźć czas, w którym pozostaje w powietrzu.)
Więc niech ” s użyj przesunięcia i znajdź S.
S = ut + \ dfrac {1} {2} w ^ {2}
S to przemieszczenie, podczas gdy tak, trochę przejechaliśmy odległość, do której wróciliśmy do tego samego punktu, co oznacza, że przemieszczenie wynosi 0, więc otrzymujemy to.
0 = \ overrightarrow {v} \ sin \ theta t- \ dfrac {1} {2} gt ^ {2}
Gdzie g wynosi 9,81 m / s ^ 2, to jest kwadratowe znaczenie, które można rozwiązać w ten sposób i jest to krzywa, po której następuje, parobola.
Kiedy już znać czas, w którym możesz sprawdzić, jak daleko może on podróżować, podłączając go z powrotem za pomocą komponentu x, więc uzyskasz to.
S\_ {x} = \ overrightarrow {v} \ cos \ theta t
Twój składnik przyspieszenia wynosi 0, ponieważ jest mniej więcej stały, ponieważ zakładamy, że siła, którą na nie wywarłeś, znosi się wraz z cząsteczkami powietrza. Jednak to tylko przypuszczenie.
A więc kryje się za tym matematyka. Mam nadzieję, że to pomogło.
P.S. Możesz łatwo rozwiązać równanie paroboliczne składowej y, dzieląc przez t z obu stron.
0 = \ overrightarrow {v} \ sin \ theta – \ dfrac {1} {2} gt
Następnie
t = \ dfrac {2 \ overrightarrow {v} \ sin \ theta} {g}
I właśnie chciałem dodać.
ヽ (^。 ^) ノ