Najlepsza odpowiedź
Racjonalny umysł stara się wykorzystać procesy logiczne do analizy i zrozumienia otaczającego go świata. Zrozumienie zyskuje się patrząc na rzecz, sytuację lub stan i eliminując niemożliwe lub prawie niemożliwe z listy możliwych wyjaśnień.
Na przykład osoba jest oskarżana o użycie „nadmiernej siły” w obronie swoją osobę podczas brutalnego spotkania. Zdjęcia następstw pokazują, że oskarżony doznał obrażeń twarzy podczas spotkania, w którym do samoobrony użyto siły. Racjonalny umysł rozumie, że jeśli użyta siła wynosiła niewystarczające , aby zapobiec obrażeniom, nie mogło to być przesada. Po prostu nie możesz mieć nadmiaru jeśli nie masz wystarczającej lub wystarczającej czegokolwiek, czego dotyczy problem , w tym przypadku „siła”. Terminy wykluczają się wzajemnie.
Podstawą racjonalności jest sylogizm.
Pamiętając, że to tylko punkt wyjścia.
Odpowiedź
„Czy umysł istnieje” to nie jest właściwe pytanie.
Właściwe pytanie w tej sprawie będzie brzmiało – Czy świadomość jest prawdziwa?
Jest to rzeczywiście jedno z najbardziej fascynujących pytań, które intrygowały filozofów w całej historii. Ale jest kilka teorii, które mogą nam pomóc w rozwiązaniu tego ostatecznego pytania wywodzącego się z królestw, w których spotyka się nauka i filozofia.
Świadomość jest jak film nakręcony w pierwszej osobie POV, w którym możemy dotknąć, poczuć, zapach i smak. Ten film kontynuuje narrację, a narratora można nazwać „umysłem”. Fakt, że jesteśmy w stanie myśleć, sprawia, że wierzymy, że jesteśmy, a więc i świadomość. Innymi słowy, świadomość umożliwia umysł, a umysł – świadomość. Mówiąc słowami wielkiego René Descartes – myślę, że jestem. Podobnie można łatwo powiedzieć, że Jestem, więc myślę . ; – )
Problem w radzeniu sobie z umysłem lub jego dalszym udoskonalaniu – świadomość polega na tym, że ma ona czysto subiektywny charakter. Czuję, że jestem świadomy, ale nigdy nie mogę powiedzieć na pewno, że ludzie, którzy będą czytać tę odpowiedź, są świadomi lub nie. Dlatego bardzo trudno jest znaleźć prawo rządzące tym samym.
Nikt nie może udzielić Ci doskonałej odpowiedzi na Twoje pytanie. Wszystkie odpowiedzi muszą być subiektywne, chyba że wyciągniemy wniosek o uniwersalnej naturze świadomości.
Uniwersalna natura świadomości zakłada, że wszystko ma pewien stopień zbiorowej świadomości, czy to na laptopie, na którym piszę tę odpowiedź. lub powiedz QUORA, czyli cząsteczki, z których zbudowany jest wszechświat.
Stopień świadomości jest określony przez ilość informacji, które mogą być przetworzone w tej świadomości. I w tym miejscu umysł włącza się i wewnętrznie uwikłuje się w świadomość. Struktura wszystkich cząstek elementarnych, z których składa się system, oraz ich rozmieszczenie decydują o poziomie przetwarzania informacji i ilości zbiorowej świadomości, jaką cokolwiek będzie posiadało. Stąd ludzki mózg ma wysoki stopień świadomości, dzięki unikalnemu układowi materii, z której jest zbudowany, nawet mysz ma również dużą ilość świadomości.
Na poziomie nie -livings, to staje się trudne do zrozumienia. Chociaż możemy powiedzieć, że są takie rzeczy jak komputery, które przetwarzają informacje, tutaj dzięki maleńkim obwodom na procesorach, a zatem posiadają pewien stopień świadomości; co możemy powiedzieć o przetwarzaniu informacji w takich rzeczach jak gazeta lub woda? Jaka jest zbiorowa świadomość Ziemi?
Można to wyjaśnić, podając przykłady.
Kiedy rzucamy światło na gazetę, przetwarza to światło w określony sposób, odzwierciedlając w ten sposób informacja jako produkt, który odbieramy jako bohaterowie gazety. Lub woda, która z jakiegoś powodu zachowuje się anomalnie w okolicach 4 stopni Celsjusza.
Trudno to dostrzec, ale kiedy patrzymy na Ziemię z zewnętrznej perspektywy, wszystkie czynności, które mają miejsce na całej planecie, działalność ludzi lub zwierząt, wymiana informacji, doświadczenia uczenia się wszystkich organizmów nadają mu strukturę, w której wszystko jest implicite związane z każdą inną rzeczą. Ta struktura bardziej przypomina mózg, który przetwarza informacje przez cały czas, a zatem ma poczucie zbiorowej świadomości.Czuję to, co chcę tutaj powiedzieć, Ty też to czujesz, wystarczy, że myślisz nieco bardziej abstrakcyjnie. Robimy to od czasu do czasu, gdy nazywamy Ziemię „matką ziemią” lub innymi personifikacjami.
Wiem, że przykłady są dziwne i tak jest pytanie i właściwie cała filozofia.
Pozdrawiam.