Najlepsza odpowiedź
W tamtych czasach oznaczeniami były „12” seria – 12B to pancerz, 12C to kawaleria. Kiedy nadano oznaczenia klas na podstawowym kursie oficera zbroi (AOBC), co czwarta klasa otrzymała oznaczenie „12C”.
Zgaduję, że od czasu przejścia do Fort Benning i zmiany systemu Brygady zmienili go na serię 19, aby dopasować go do oznaczenia szeregowego 19K (czołgista M1) i prawdopodobnie zmienili proporcje na inną mieszankę, aby wypuścić więcej oficerów kawalerii, ale może to być ten sam stosunek 1–4.
Kiedy w 1985 roku ukończyłem klasę kawalerii, byłem pierwotnie przydzielony do batalionu pancernego, dopóki oddział kawalerii nie zauważył i zostałem przeniesiony do żołnierza, jak pisałem.
Najlepsza rzecz, jaka mi się przytrafiła wtedy czy później w jakimkolwiek zadaniu. Teraz jestem kawalerią na całe życie i czekam na otwarte piwo w Fiddlers Green.
Odpowiedź
Jeden z trudniejszych awansów oficerów to z kapitana na majora . Wcześniej kapitan miał trzy szanse na awans na majora. Pierwsze spojrzenie, zwane wyglądem strefy poniżej, następuje o rok wcześniej niż planuje się awansować grupę oficerską. Około 10\% kapitanów znajdujących się poniżej stref zostaje wybranych wcześnie.
Drugi wygląd dotyczy wyglądu strefy podstawowej. W zależności od potrzeb armii, wskaźnik selekcji mieści się w przedziale 75–80 percentyla.
Trzecie spojrzenie to prawdziwy strzał w ciemno. Jest to wygląd strefy powyżej rok po wyglądzie strefy podstawowej. Zazwyczaj kapitanowie, którzy mieli powód, dla którego nie zostali wybrani w swojej strefie głównej, ale naprawili ten powód, zostali wybrani. Ten wskaźnik może wynosić 1 lub 2\%.
Podczas globalnej wojny z terroryzmem zapotrzebowanie na oficerów wzrosło, więc armia pozwoliła pominąć kapitanów, aby pozostać w armii. Nadal byliby pod opieką nad strefą, szukając po raz czwarty, piąty, szósty.
Wielu, którzy zostali wybrani na majora w kolejnych wyglądzie strefy, wie, że ich szanse na zdobycie podpułkownika są równe. szczuplejszy. Więc kiedy osiągną uprawnienia do emerytury, przechodzą na emeryturę.
Oficerowie, którzy „śledzą”, tj. Awansują, kiedy powinni, otrzymują awans na podpułkownika, zanim będą kwalifikować się do przejścia na emeryturę.
Jeśli chodzi o starszych żołnierzy, tj. żołnierzy powyżej 35 roku życia, to mniej więcej wtedy, gdy żołnierze naprawdę nabierają formy. Młodsi żołnierze, czyli żołnierze po dwudziestce, mają młodość, która pozwala im zachować formę. W wieku 30 lat żołnierze wiedzą, że oprócz uczestnictwa w jednostkowej sprawności fizycznej wymagane są ćwiczenia i prawidłowe odżywianie.
W wieku 35–41 lat oprócz biegania biegałem również 25–35 mil tygodniowo w formacjach PT, w przeciwieństwie do dwudziestokilkulatków, biegałem rano podczas PT i może pobiegać w sobotę lub niedzielę.
Ale porównując moje dwudziestokilkuletnie biegi na 2 milę (12:00– 13:00 minut) do moich 30 i 40-tych czasów pracy wynoszących 14:30 minut. W wieku 25 lat mogłem się obudzić i przebiec 2 mile w 12 minut i zmienić się bez namysłu. W wieku 35 lat musiałem codziennie biegać, aby utrzymać formę, aby nie przekroczyć 15 minut biegu i 2 mili.