Beste antwoord
Zij die hij had gekust
De blik van mannen die ze langzaam volgen Als je over straat loopt De grijnzende kracht van hun verlangen Houdt je indiscreet
Je stapt een beetje sneller, misschien op zoek naar je bord Links, de straten zijn slecht voor degenen die hun gemoedsrust verliezen
De bredere wegen wijken langzaam Voor smallere holen van zonde De muren die ze sluit echt, wreed Het stillen van het lawaai
De voetstappen achter je, versnellen Zoals je hartslag van binnen doet Je gaat met je handen langs de muren Je zoekt naar deuren om je te verbergen
Hij loopt, je loopt, je rent weer Hij lijkt te pauzeren en te wachten Je vraagt je af of je schreeuwt of rent Of als je aarzelt
Je vindt links een lege deur En een spit bevlekte muur voor je Je neemt een pose langs de side Met armen op je hoofd
De man de steeg in Hij betreedt met schroom Hij pauzeert met het einde in zicht Zijn geest heeft de vraag gesteld
Je bent daar, alleen, ongezien Je schreeuwt met al je kracht De uitbarsting van geluid weerklinkt het luid In de stille nacht
Hij schrok op, huiverend, verbaasd En laat geen geluid horen De duisternis verduistert zijn gezicht Hij draait zich niet om
De schreeuw heeft de mannen van binnen wakker gemaakt Ze zien de man en haar De man kijkt naar de muur en vindt het meisje in krullende vacht
Ze verspillen geen tijd met zeldzame vragen Ze zeggen geen woorden tegen hem Ze oordelen en grijpen zijn armen, ze oordelen hem Schuldig aan zijn zonde
Zijn mond is gedempt, voordat hij maakt een onverstaanbare kreet De vrouw schreeuwt weer, en hij wordt op zijn zij gegooid
Ze sloegen hem één keer, ze sloegen hem twee keer Ze sloegen hem totdat hij huilde Ze sloegen hem totdat zijn ribben brak Ze sloegen hem tot hij stierf
Ze wendden zich tot haar en smeekten om vergiffenis Ze bedankte hen te goeder trouw Ze omhelsde en kuste en lachte van vreugde En veel geluk werd gemaakt
Voordat ze l in feite hadden ze de gedachte om het lichaam om te draaien Het meisje werd geroepen om het gezicht te zien Zijn familie zou misschien gevonden kunnen worden
Het beven op haar handen begon De witheid op haar gezicht De bleekheid door haar machtige kleur De bleke van haar schande
“Het kan niet”, riep ze, met tranen die over haar wangen rolden In de duisternis van die eenzame straat Ze liet haar broer vrij
Hij wilde haar alleen maar meenemen thuis Want hij zag de stap die ze miste In plaats daarvan liep hij en ontmoette zijn dood Van zij die hij had gekust
Antwoord
Chagrijnige oude man
Wat doe je zie verpleegsters? . . … .Wat zie je? Wat denk je .. . als je naar me kijkt? Een chagrijnige oude man, ……. niet erg wijs, Onzeker van gewoonte ……… .. met verre ogen? Wie druppelt zijn eten …. … … en geeft geen antwoord. Als je met luide stem zegt … Ik wou dat je het zou proberen! Wie lijkt het niet op te merken. . .de dingen die u doet. En voor altijd is verliezen. . . . . … . Een sok of schoen? Wie, verzet of niet. . . … laat je doen wat je wilt, met baden en voeren. . . .De lange dag om te vullen? Is dat wat je denkt ?. Is dat wat je ziet? Open dan je ogen, verpleegster. Je kijkt niet naar mij. Ik zal je vertellen wie ik ben … Terwijl ik hier zo stil zit, zoals ik doe op jouw bevel, … … zoals ik eet naar jouw wil. Ik ben een klein kind van tien. .met een vader en moeder, broers en zussen … . … die van elkaar houden Een jonge jongen van zestien. . . .. met vleugels aan zijn voeten Dromen dat binnenkort nu. . … . een minnaar die hij zal ontmoeten. Binnenkort een bruidegom om twintig … mijn hart maakt een sprongetje. Herinnerend, de geloften … die ik beloofde te houden. Op vijfentwintig, nu … ik heb mijn eigen jongen. Die mij nodig hebben om te leiden … En een veilig en gelukkig huis. Een man van dertig … … … Mijn jongen is nu snel gegroeid, aan elkaar gebonden … Met banden die lang moeten blijven Op veertigjarige leeftijd zijn mijn jonge zoons … gegroeid en verdwenen, maar mijn vrouw staat naast me … om te zien dat ik niet rouw. Op de vijftigste, nogmaals, … … Babys spelen om mijn knie, Nogmaals, we kennen kinderen … Mijn geliefde en ik. Donkere dagen komen eraan … Mijn vrouw is nu dood. Ik kijk naar de toekomst … … Ik huiver van angst. Want mijn jongen voeden allemaal op … … hun eigen jongen. En ik denk aan de jaren … En de liefde die ik heb gekend. Ik ben nu een oude man … en de natuur is wreed. Het is een grap om ouder te worden. . . . . . . ziet eruit als een dwaas. Het lichaam, het brokkelt af .. … genade en kracht, vertrek. Er is nu een steen. . . waar ik ooit een hart had. Maar binnen dit oude karkas. Er woont nog steeds een jonge man, en nu en dan. . . . . mijn gehavende hart zwelt op. Ik herinner me de vreugde. . . . … Ik herinner me de pijn. En ik houd van en leef … … het leven opnieuw. Ik denk aan de jaren, te weinig … … te snel gegaan. En accepteer het grimmige feit … dat niets kan duren. Zo open je ogen, mensen ….. …. open en zie. Geen chagrijnige oude man. Kijk dichterbij… zie .. … .. ….. MIJ !!
#gekopieerd van de Facebook-pagina van Max Philisaire