Beste antwoord
Ik zal het heel kort houden: Taekwondo is een effectieve zelfverdedigingswapen als je het combineert MET JE GEEST. Je kunt je niet alle kicks voorstellen die je in TKD kunt doen en ze projecteren in een echte straatgevechtscène.
Gebruik je hoofd.
Het is bewezen dat Taekwondo-kicks de meeste zijn. snelle en krachtige trappen onder alle vechtsporten. Bovendien omvatten de gebruikelijke TKD-trainingen pao-training, die je doel en precisie exponentieel verbetert.
Gebruik nu je hoofd.
Stel jezelf voor in een echte PRE-straatgevechtscène en jij bent een 2e Dan Taekwondo Black Belt (ik). Er zijn genoeg mensen die op je afkomen met woede en mogelijk wapens (ze hebben altijd wapens, anders zouden ze zich niet zo zelfverzekerd voelen).
Je weet dat je trappen verwoestend zijn. Ja, het is niet zoals een pao-training, maar na 10 jaar trainen zouden je benen en voeten prima af en toe iets harder moeten trappen. Stel je voor dat een van hen op je afkomt.
DE MEESTE EFFECTIEF WAT JE KUNT DOEN IS ALTIJD VLUCHTEN. WANNEER JE LEVEN OP HET SPANJE STAAT EN JE “EEN GELIEFDE NIET MOET BESCHERMEN, SLECHTS FUCKING FLEE, IS STRIJDEN OP STRAAT NOOIT DE WAARD.
Maar daar ben je dan. , hij pakt je voor je schouders en staat op het punt je een klap te geven.
Dollyo Chagui. Eenvoudig, minimalistisch, behendig, sterk en behoorlijk verdomd dodelijk als hij op de juiste plek zit: een van zijn knie of dij ( knie is beter). Dan heb je een uitgebreide keuze aan echt effectieve kicks om uit te voeren zodra zijn evenwicht is aangetast.
Ik stop hier, maar je kunt je hoofd gebruiken. Voer geen domme trappen uit die je niet eens doet in Taekwondo-gevechten, blijf gewoon simpel en projecteer je kracht alleen in effectieve trappen.
De haakschop is prima, Momdollyo Chagui is perfect als je een beetje beetje ruimte tussen jou en je tegenstander, Dwi Chagui is geweldig als je hem weg wilt duwen en gewoon wilt vluchten. En gebruik je hoofd, ik zal nooit stoppen met te zeggen dat je leven op het spel staat op straat. En onthoud, als je in de problemen komt, kun je ook een of ander effectief stootachtig ding gebruiken;)
Antwoord
Sommige mensen hebben hier nauwkeurig geantwoord door te zeggen dat de reden waarom zoveel anderen Taekwondo afwijzen als effectief voor zelfverdediging, is vanwege wat ze zien in toernooien, Olympische Spelen of bij de vele, VEEL slechte imitaties en “Kiddy Karate” Taekwondoscholen en gordelfabrieken, vaak aangeduid als “McDojangs” (of “McDojos”). Dit fenomeen is niet uniek voor Taekwondo, maar het is waarschijnlijk wijdverbreid, en ik zal uitleggen waarom. Het belangrijkste is echter op te merken is dat ze hun misleide meningen niet baseren op een nauwkeurige of grondige beoordeling van de authentieke Koreaanse krijgskunst, maar iets waarvan ze denken dat het Taekwondo is vanwege sport en de verspreiding van ondermaatse imitaties. Voor een langere, meer diepgaande ex planation voor degenen die de tijd hebben en graag meer willen lezen en leren – – hier is waarom: hoewel de elementen, kenmerken en tactieken waaruit Taekwondo bestaat al een hele tijd in de Koreaanse krijgskunst bestaan. lang vóór de Japanse bezetting en annexatie van Korea in 1910, begon het moderne curriculum zijn vormingsproces in de Chung Do Kwan academie in 1944, tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog. In de jaren na de bevrijding van Korea werden veel scholen geannexeerd uit de burgerlijke Chung Do Kwan, wiens Black Belts als politie optraden om de criminele bendes in Seoul op te ruimen, en als de bescherming van de geheime dienst voor de president van de ROK. Chung Do Kwan Black Belts die bij het leger kwamen, de Army Taekwondo-school werd ontwikkeld als de Oh Do Kwan (voorganger van de ITF). Taekwondo werd effectief gebruikt in de strijd tijdens de Koreaanse oorlog en tijdens Vietnam, alles tegen goed getrainde en bekwame vijand hand-tot-hand gevechtsexperts die de ROK “Korean Tigers” divisie vreesden. Om de Black Belt-vaardigheden tussen rivaliserende scholen uit te dagen en te testen, en om de grenzen van menselijke vaardigheden te verbeteren en te verleggen binnen de zich ontwikkelende hand- en voet-slagkunst, nationale toernooien werden gehouden in Korea. Deze waren wreed, met veel contact en zonder opvulling, en leken niet veel op de meeste toernooien van vandaag. De populariteit van Taekwondo als zowel de nationale krijgskunst als de nationale sport t van Zuid-Korea (twee verschillende aspecten van dezelfde entiteit) werd versterkt door de verspreiding van demonstraties over de hele wereld tot militaire instillaties, en voor het grote publiek. Toernooien hielpen de populariteit te bevorderen, maar naarmate de gemiddelde persoon in het buitenland deelnam aan wedstrijden, begonnen de regels zich aan te passen aan de westerse levensstijl. In de jaren 60 en 70 raakten de meeste mensen over de hele wereld bekend met judo, kung-fu en karate op basis van tv. shows en films. Door middel van toernooien raakte het publiek nog meer bekend met judo, karate en taekwondo.Noch de televisie- en Hollywood-versies, noch de toernooien waren nauwkeurige weergaven van wat deze Martial Art-systemen te bieden hadden. In Amerika waren judo- en karatescholen in de meeste steden al matig populair na WOI en WO II. In het midden van de jaren 60 begonnen de Koreaanse meesters Taekwondo over de hele wereld te verspreiden, en Amerikaanse soldaten die in Korea waren gestationeerd, begonnen het terug te brengen naar Amerika. Helaas werden sommige van de vroege Taekwondo-organisaties niet rechtstreeks bestuurd door Korea, en opereerden ze als snel groeiende franchises. die meer geïnteresseerd waren in geld en het vergroten van hun verenigingen dan in de kwaliteit van de opleiding en certificering van instructeurs. Met de afnemende populariteit in judo en karate hadden veel van die scholen en instructeurs het financieel moeilijk. Met de snel groeiende populariteit van Taekwondo in Amerika, Karatescholen werden bekeerd en begonnen een aangepaste versie van hun karateklas te onderwijzen met de term Taekwondo eraan toegevoegd. In veel van de vroege Amerikaanse Taekwondo-scholen (en andere landen) waren de klassen niet zoals de brute militaire en vroege Kwan-systemen, maar afgezwakt voor kinderen en gezinnen met weinig tot geen contact, en extra opvulling voor sparringuitrusting. In een competitieve markt moeten de andere Eh jongens, zowel Karate- als Taekwondo-scholen zouden flitsende demonstraties geven om nieuwe studenten binnen te halen, en opscheppen over hun jongste “Black Belts” op de leeftijd van 9, 7 of 5 jaar oud. Vroege niet-Aziatische Taekwondo-scholen en -instructeurs wisten niet hoe ze de Koreaanse terminologie correct moesten uitspreken, en wisten zelfs nog minder van de authentieke kunst van het Koreaanse Taekwondo en zijn vechtvaardigheden. Hoe populairder Taekwondo werd, hoe meer mensen Taekwondo openden. “scholen zonder de juiste opleiding, kwalificaties als Black Belts, laat staan Instructeurscertificering, of begeleiding van een legitieme Master of Grandmaster. Als ze schopten, dachten ze dat ze Taekwondo deden. Veel te veel van de huidige zogenaamde” Taekwondo ” scholen over de hele wereld zijn producten van een latere generatie van deze ondermaatse imitatie, waarbij ze gewoon de term “Taekwondo” uitspelen zonder echt de echte Koreaanse kunst te onderwijzen. Sommige organisaties begonnen te groeien en onderhouden banden met de Kukkiwon in Korea, of gevestigde organisaties zoals de International Taekwondo Federation (ITF), of andere originele Kwan-affiliaties, en hebben het kwaliteitsniveau verhoogd, maar een veel groter aantal blijft dat zijn niet gekwalificeerd om les te geven. Bovendien heb je nu zoveel Masters en coaches die zich alleen richten op deelname aan de Olympische Spelen. Ze negeren elk ander aspect van de training en oefenen alleen op de beperkte technieken die in competitie zijn toegestaan. Ook dit is niet authentiek of compleet Taekwondo Martial Art, maar het is vooral wat mensen gebruiken om te bepalen of Taekwondo effectief is of niet, of dat het gebruikt zou kunnen worden om te winnen in MMA (een dwaas argument). Wat mij persoonlijk verder frustreert , is dat de jongere generatie Black Belts in Korea de belangrijkste groep deelnemers aan de universiteiten, militaire en nationale demonstratie- en toernooiteams wordt. Ze zijn opgegroeid met K-pop en gymnastiek, en zijn geneigd om de nationale demonstraties om te draaien in een muzikaal dans- en gymnastiekevenement vermengd met een onaangenaam aantal acrobatische backflips, cartwheels, handveren en fancy jump-spinning-kicks om flinterdunne planken te breken voor de show. De dobok (uniformen) worden snel een moderne mode show en kleurrijke kostuums – zoals een circus. Dit heeft niets te maken met wat Taekwondo is en wat het kan doen als het goed is geleerd, goed is getraind en correct wordt gebruikt. Taekwondo is een zeer effectieve ontwikkelaar astating en dodelijke krijgskunst. Het is gewoon jammer dat er zoveel sportscholen en kinder McDojangs zijn, en zo weinig mensen Taekwondo echt nauwkeurig leren, zelfs als hen wordt verteld dat ze dat ook leren. De meeste kritiek betreft de vuilnisscholen, en toch wordt ALLE Taekwondo onder deze verkeerde indruk op één hoop gegooid. Mensen op internetfora die Taekwondo bekritiseren, doen dit vaak omdat ze hebben gehoord of gelezen dat anderen het doen, en geloven wat er werd gezegd zonder ooit zelfs maar één dag op een Taekwondo-school te hebben getraind. Anderen hebben een minimale opleiding genoten (een paar maanden tot een paar jaar / hoogstens 1ste of 2de graad Black Belt), en werden vaak opgeleid op een van de ondermaatse scholen, en denken nu dat ze weten hoe Taekwondo er over de hele wereld uitziet en in Korea. De rest van de mensen baseren hun valse indrukken op youtube-videos, toernooiwedstrijden, MMA-onzin die bij lange na niet een nauwkeurige test is van de effectiviteit van de krijgskunst (een heel ander verhaal), of ze hebben grappige anekdotes over zo-en-zo wie was een Taekwondo “4e graad” of “10 graad” of “29e graad” en kreeg hun konten geschopt door een ongeschoolde straatvechter, of een gele riem in hun favoriete systeem, of door hun neef, broer, tante ” s 6-jarige nichtje.Zoveel mensen die slecht zijn opgeleid, of ronduit liegen en beweren Black Belts of 4e Graad Masters te zijn, en verloren gevechten geven aanleiding tot deze valse beweringen. Echte meesters van welk systeem dan ook zijn geen gemakkelijke prooi in een straatgevecht. Dat is wat we trainen om te doen, en we besteden er meer tijd aan dan niet-vechtkunstenaars. Geen enkel systeem van krijgskunst heeft een inherent voordeel ten opzichte van een ander, en degenen die beweren dat taekwondo goed is tegen nieuwelingen op straat, maar niet tegen een andere bekwame krijgskunstenaar in een ander systeem, heeft geen verifieerbaar bewijs om die bewering te staven, en heeft waarschijnlijk nooit een echte Taekwondo-expert in een echt gevecht ontmoet. Wanneer de McDojang Black Belts uitdeelt als snoep, en een van die Black Belts worden verslagen op straat, of in een MMA-wedstrijd, realiseer je gewoon dat het niet de kunst van het Taekwondo was die ontbrak – het was de student, en hun gebrek aan kennis en vaardigheid in authentiek Taekwondo. Ja, er is het “echte” ding, en er zijn nep-dingen, en er is een groot verschil.