Czym jest rutynizacja charyzmy?


Najlepsza odpowiedź

Termin „rutynizacja charyzmy” odnosi się do twórczości Maxa Webera, niemieckiego filozofa uważanego za jednego z założycieli ojcowie socjologii.

W Encyclopedia of Religion and Society (William Swatos, jr – red.) znalazłem następujący opis rutynizacji. „Szczególnie w socjologii Maxa Webera proces, w którym charyzma stabilizuje się w trwających strukturach władzy. Według Webera każdy uprawniony autorytet społeczny jest zakorzeniony w charyzmie, ale ponieważ charyzma opiera się na osobistej relacji między naśladowcą a liderem, charyzmatyczny autorytet jest z natury niestabilny ; to znaczy nie może bezpośrednio przetrwać utraty lidera. Jeśli organizacja społeczna ma przetrwać, musi nastąpić jakaś forma rutyny; należy ustalić uporządkowane (lub rutynowe) określenie, kto zgodnie z prawem sprawuje władzę. Według Webera, dwa główne rodzaje rutynizacji to tradycyjny i racjonalno-prawny. W tradycyjnej strukturze osoba jest rozumiana jako dziedzicząca w jakiś sposób charyzmę, często z mistyczną sankcją (np. Królewskość). W strukturach władzy racjonalno-prawnej służy temu zbiór praw lub reguł. Struktury autorytetów w świecie rzeczywistym mają zwykle mieszany charakter. Być może najważniejszą formą rutynizacji dla społecznych studiów naukowych nad religią jest charyzma urzędowa, tradycjonalistyczna struktura, w której „urząd”, do którego funkcjonariusz jest zwykle „wyświęcany”, jest uważany za święty (np. przekazują świętość z kolei czynom okupanta, bez względu na jego ogólny charakter moralny y. ”

Mówiąc prościej, gdy rozwinął się charyzmatyczny przywództwo, zasady, rytuały i kolejność sukcesji są ustalane w celu, aby struktura autorytetu przetrwała utratę charyzmatycznego przywódcy.

Jeśli obejrzysz wystarczająco dużo filmów, zobaczysz, że proces ten może zakończyć się sukcesem z dwoma skutkami . Charyzmatyczny przywódca jest również prawdziwym nauczycielem i dobrze szkoli swoich uczniów, aby postępowali tak, jak zrobił to pierwotny przywódca. Z drugiej strony, zwolennicy pomijają główną lekcję i postępują zgodnie z zasadą „udawaj, aż się uda”, az czasem przywództwo traci kontakt. Wydaje się, że wszystkie duże organizacje, religijne czy polityczne, wpadają w tę pułapkę.

Mam nadzieję, że to pomoże ci zrozumieć. Znalezienie odpowiedzi za pomocą wyszukiwarki Googel wydało mi się interesujące. Nie jestem ekspertem

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *