Najlepsza odpowiedź
Jestem prawnikiem w USA. Na to pytanie można uzyskać odpowiedź prawną.
Opinia oparta jest na faktach i danych, a czasem na założeniach. Opierając się na „faktach” i stosując własne szkolenie i doświadczenie, osoba dochodzi do opinii.
Opinia podlega dyskusji. Mogę atakować podstawowe fakty, głębię i jakość Twojego wykształcenia lub doświadczenia i mogę cię zapytać, czy twoja opinia zgadza się z opinią osób podobnie wyszkolonych lub usytuowanych, a jeśli nie, to dlaczego nie.
Robiłem to regularnie w sporach sądowych od prawie 40 lat od ukończenia szkoły prawniczej. W USA sądy, osoba z wykształceniem i doświadczeniem szkoleniowym może wyrazić opinię i zażądać jej przyjęcia. Osoba bez opinii kwalifikacyjnej jest niedopuszczalna.
Wyrok jest wnioskiem opartym na własnym wartości dla danej sytuacji. Może to nie być racjonalne, większość ludzi miałaby trudności z wyartykułowaniem tego, w jaki sposób doszli do sądu.
Pomyśl o następujących kategoriach: sukienka tej dziewczyny jest nieskromna. Mogę to przeanalizować jako opinię opartą na moim doświadczeniu jako dojrzałej kobiety mieszkającej w USA. Mogę również dokonać oceny sposobu ubierania się na podstawie tego, jak zostałam wychowana jako kobieta w drugiej połowie XX wieku w USA.
Jeden, który mogę określić ilościowo, a drugi nie.
Mamy dość słynny cytat z jednego z naszych sędziów Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, który mówi (w parafrazie), że nie mogę opisać wam [pornografii], ale wiem, kiedy ją widzę.
Krótko mówiąc, na tym polega różnica między opinią a osądem
Odpowiedź
Opinie to przekonania, niekoniecznie oparte na faktach. Są to osobiste preferencje, które uwzględniają nastrój, sposób myślenia tłumu, do którego się zwracamy, i ogólne otoczenie sytuacji.
Osąd jest bardziej oceną uwzględniającą informacje.
Opinie są otwarte i nieograniczone; nie wiążą ludzi do oczekiwań, podczas gdy osąd ma miejsce, gdy masz pewność, że Twoja opinia jest poprawna.
Jednak bycie „ osądem” , jak rozumiem użycie przymiotnika, oznacza bycie bardziej sztywnym w stosunku do własnych przekonań i mniejszą otwartością a może nawet krytyczny wobec przeciwstawnych poglądów. To samo dotyczy terminu „ uparty ”. Te dwa przymiotniki, kiedy używamy ich do opisania kogoś, są zwykle próbą sformułowania ogólnego stwierdzenia na temat wzorca interaktywnego zachowania danej osoby. Używamy ich w sposób behawioralnie „przewidujący”.
Dzięki za A2A. 🙂