Najlepsza odpowiedź
Podczas mojej 40-letniej pracy nad właściwościami skał widziałem, słyszałem lub pracowałem nad kilkoma różnymi nazwanymi typami porowatości, więc jeśli chodzi o zdefiniowanie pięciu typów, zakładam, że jest to ćwiczenie akademickie i być może odrabiam twoją pracę domową. Niemniej jednak zaczynamy.
Porowatość pierwotna to pierwotny układ porowatości każdej skały.
Porowatość wtórna jest oddzielnym systemem i może zwiększyć ogólną porowatość. Następnie można ją podzielić na wypłukaną i / lub pękniętą objętość.
Porowatość pęknięcia to pęknięcie lub pęknięcie formacji i pozostawienie pustej przestrzeni, nawet małej.
Vuggy porowatość jest rodzaj wtórnej porowatości powstałej w wyniku rozpuszczenia matrycy i powiększenia tego, co kiedyś było pierwotną porowatością. Pomyśl o Carlsbad Caverns.
Efektywna porowatość to całkowita objętość połączonych porów odpowiednia do przechowywania i produkcji zawartych płynów.
Nieefektywne lub izolowane pory to te, które nie mają połączeń z innymi porami, a zatem zawartość nie może być produkowana.
Podwójna porowatość to termin zwykle zarezerwowany dla niektórych kombinacji pierwotnej, pękającej i / lub ciężkiej mieszanki, w której przepływy płynu nie są proste.
Inne terminy używane w mojej pracy to:
porowatość międzykrystaliczna: To inna nazwa pierwotnej porowatości, szczególnie w piaskach.
Całkowita porowatość: absolutna objętość pustki segmentu skały. To znaczy. zarówno efektywne, jak i nieskuteczne razem wzięte.
Odpowiedź
Pierwotna porowatość to porowatość związana z pierwotną teksturą osadzania osadu. Oznacza to, że porowatość pierwotna to przestrzeń porów między ziarnami detrytycznymi i wewnątrz matrycy osadzającej. Ten typ pierwotnej porowatości nazywany jest pierwotną porowatością międzykrystaliczną . Przestrzeń porów wewnątrz (lub wewnątrz) fragmentów skamieniałości lub otworów wewnątrz ziaren mineralnych, które istniały przed osadzeniem, również klasyfikuje się jako porowatość pierwotną, ale określa się ją jako pierwotną porowatość wewnątrzgranulkową .
Porowatość wtórna to porowatość, która powstała po osadzeniu się i zakopaniu osadu w basenie osadowym. Wtórna porowatość wynika z rozpuszczenia ziaren (w tym łupin i innych materiałów kopalnych), matrycy osadzającej lub cementu (który pierwotnie związał ziarna ze sobą, tworząc skałę). Wtórna porowatość wewnątrzgranulkowa (wypłukiwanie ziaren) jest najłatwiej rozpoznawalną (i policzalną) porowatością wtórną. Wtórna porowatość międzykrystaliczna (wypłukiwanie cementu) jest w niektórych przypadkach trudna do rozpoznania i określenia ilościowego.
Poniżej znajduje się obraz p rimary porosit międzykrystaliczny y (niebieska przestrzeń między ziarnami kwarcu) w próbce permskiego piaskowca Garber ze środkowej Oklahomy. Ten piaskowiec jest znaczącą warstwą wodonośną w podpowierzchni większego obszaru Oklahoma City.
Oprócz ich pochodzenia, pierwotne i wtórne porowatość różni się również pod względem kilku właściwości skały.
- W skałach krzemionkowych porowatość pierwotna stanowi większą część całkowitej porowatości skały niż porowatość wtórna. W przeciwieństwie do tego, niektóre skały węglanowe mają większą porowatość wtórną niż pierwotną.
- Przepuszczalność skał krzemionkowych zwykle zmienia się silniej w przypadku pierwotnej porowatości międzykrystalicznej niż w przypadku wtórnej porowatości wewnątrzgranulkowej. Pory wtórne są zwykle porami „ślepymi” (i nie przyczyniają się w znacznym stopniu do przepływu płynu).
- Wtórna porowatość wewnątrzgranulkowa (ziarno ługowane) w piaskowcach wynosi 3-5\% całkowitej objętości skały. Ta górna granica może odzwierciedlać zdolność (lub limit) płynów do rozpuszczania substancji mineralnej.