Beste antwoord
(afbeeldingsbron: wiktionary) Je zult ook zien dat sommige talen ze vernoemen naar de provincie Portugal, aangezien de Portugezen vaak worden gecrediteerd voor de introductie ervan in Europa. Dit is meestal in Oost-Europese talen. In het Bulgaars komt de vrucht bijvoorbeeld van het woord “Portugal” en komt het bijvoeglijk naamwoord van dezelfde wortel als het Engelse woord sinaasappel.
Aangezien Portugese handelaren vermoedelijk de eersten waren die de zoete sinaasappel in Europa introduceerden, in verschillende moderne Indo-Europese talen is de vrucht naar hen vernoemd. Enkele voorbeelden zijn Albanees portokall , Bulgaars портокал ( portokal ), Grieks πορτοκάλι ( portokali ), Perzisch پرتقال ( porteghal ), en Roemeens portocală . [28] [29] Gerelateerde namen zijn te vinden in andere talen, zoals Arabisch البرتقال ( bourtouqal ), Georgisch ფორთოხალი ( p “ort” oxali ) , en Turks portakal . [28] In Italië, woorden afgeleid van Portugal ( Portogallo ) om te verwijzen naar de zoete sinaasappel in algemeen gebruik in de meeste dialecten in het hele land, in tegenstelling tot standaard Italiaans arancia . [30]
Antwoord
Ik spreek maar vier talen, dus ik ben mogelijk niet gekwalificeerd om te antwoorden. Ik ben trouwens geen academicus, nog een negatief punt. Maar ik luister naar academici en het waren twee academici die aanzienlijk hebben geholpen in mijn laatste taal.
Talrijke woordenboeken en leerhandleidingen stellen dat men met 800 à 1000 woorden in een taal kan ronddwalen. Dit is het niveau waarop je over straat kunt lopen en zaken kunt doen, een antwoord kunt begrijpen of met iemand kunt werken. Het is hoger dan het aantal woorden dat wordt gebruikt door de huidige president van de VS. Mij werd op Bali verteld dat de geheime taal die door de priesters daar wordt gebruikt, slechts 300 woorden heeft.
Het volgende niveau is 5.000 woorden. Op dat niveau heb je evenveel woorden als de meeste native speakers. Wat maakt het uit of een woordenboek 500.000 woorden in zowel het Engels als Codswallop heeft, terwijl geen enkele moedertaalspreker ze ooit allemaal zou kunnen kennen?
Laat je niet hangen door het aantal woorden. Een gesproken taal is een gecodificeerde reeks fonetiek die wordt gebruikt om ideeën over te brengen. Maakt het uit of een rugzak uit een of twee woorden bestaat, terwijl het in sommige talen een “tas op de rug” is en geschreven als 3 à 4 woorden? Of dat een staatsgreep bestaat uit drie woorden in het Frans, maar slechts één gesproken woord in het Engels? Je spreekt niet in letters en accenten maar in klanken en je gebruikt geen woorden maar ideeën. Als je luistert, noteer je het fonetische en zoek dan in de bibliotheek in je hersenen naar het idee, evenzo is spreken een idee bedenken en dan naar de geluiden zoeken. Na verloop van tijd en oefening worden deze automatisch en wordt het “denken in die taal” genoemd.
Evenzo is het absoluut niet relevant om de woorden te kunnen schrijven als het uw doel is om te spreken. Onthoud de definitie van een analfabeet, niemand heeft ooit gezegd dat analfabeten niet konden spreken. De meeste mensen willen beide doen, wat prima is, maar je hoeft het alfabet niet te leren om te kunnen spreken. Toen ik Russisch begon te leren, kreeg ik te horen dat ik het alfabet nodig had (door iemand die alleen Engels had). In mijn aantekenboekje had ik het woord in het Cyrillisch en dan weer in mijn eigen fonetiek. Ik herinner me met trots de eerste keer dat ik een woord op een bord kon lezen. Er stond dat het gebouw een hotel was. Ik herinner me dat ik opmerkte dat alle letters anders waren dan het Latijnse schrift behalve twee, aangezien “T & A” in beide alfabetten hetzelfde waren. Op dat moment herinnerde ik me de slangbetekenis van “T & A”.
Afhankelijk van de taal kunnen werkwoorden een nachtmerrie zijn om te leren. Kies 10 van de meest gebruikte (zijn, hebben, lopen, spreken, etc.) en oefen vervolgens de eenvoudige verleden-, heden- en toekomstige tijden. Tien werkwoorden worden in de meeste talen 180 nieuwe woorden. Plan om veel tijd te besteden aan het oefenen van uw werkwoorden. Eentalige Engelssprekenden lijken te denken dat ze de infinitiefvorm kunnen gebruiken in plaats van de vervoegingen van het werkwoord te leren zoals in :. “Ik denk dat je begrijpt wat ik moet zeggen”. Anderen spreken alleen met het gerundium. Het oefenen van een accent is geen primaire zorg IMHO. Leer eerst een paar woorden.