Najlepsza odpowiedź
Byłem jednym z nich. Ponieważ bałem się kotów.
Nie wiem dlaczego. Może coś się wydarzyło, kiedy byłem dzieckiem. Nasz sąsiad miał kurczaki i powiedziano mi później, że jedno z piskląt zostało schwytane przez kota ulicznego. Nie pamiętam, czy rzeczywiście to widziałem. Może stworzyłem wizualizacje. Może to było w moim śnie czy coś w tym stylu.
Tak się bałem, że nie mogłem jeść w ogrodzie mojej babci. Za każdym razem, gdy jedliśmy śniadanie, odwiedzały nas przyjazne koty z sąsiedztwa. Krzyczałem i podciągałem nogi, żeby nie czuć ich ogonów na moich nogach. Kiedy byli w upale, wydawali w nocy te długie, głośne, przerażające dźwięki tuż przed oknem mojej sypialni. Rzucałem w nich kostkami cukru. Następnego dnia moja babcia znajdowała w ogrodzie garść kostek cukru i próbowała to zrozumieć.
Moja nienawiść do kotów trwała aż do późnych lat dwudziestych. Mając tak wiele kotów ulicznych w prawie każdym tureckim mieście, w którym mieszkałem, spędziłem młodość nie przepadając za piknikami.
Po studiach przeniosłem się do Stambułu i spotkałem starych przyjaciół. Jeden z nich niedawno przywiózł kociaka z ulicy i nazwał go „Keş”, co oznaczało ćpun (mój przyjaciel nabrał zwyczaju palenia trawki). Keş był bardzo nieprzewidywalny, w jednej minucie mógł być miękki i przyjazny, aw następnej mógł atakować cię z wyciągniętymi pazurami bez powodu. On i mój przyjaciel mieli związek miłości i nienawiści.
Znając mój strach i nienawiść do kotów, zamykał go w swojej sypialni za każdym razem, gdy odwiedzałem. Nawet wtedy nie mogłam się zrelaksować, wiedząc, że w domu był kot, który prawdopodobnie nienawidził mnie za to, że go uwięziłam. Inni przyjaciele śmialiby się ze mnie za moją absolutną bezradność wobec tego małego stworzenia.
Pewnego dnia mój przyjaciel zapytał mnie „co jest najgorszą rzeczą, jaką Keş może ci zrobić? Może dałby ci kilka zadrapań i co wtedy? Dlaczego po prostu nie pozwolisz na to i nie zobaczysz, że to nie koniec świata? ”
Może z niewielką pomocą garnka, który paliliśmy; brzmiał rozsądnie. Zgodziłem się spróbować. Otworzył drzwi i Keş rzucił się do salonu. Mój przyjaciel złapał szalonego kota i położył go prosto na moich kolanach. Kot nie tracił ani sekundy, by mnie zaatakować. Najpierw kilkakrotnie kopnął mnie tylnymi nogami, a potem pazurami i ugryzł moje dłonie i ramiona. Całkowicie oderwany od siebie, po prostu wziąłem głęboki oddech i siedziałem nic nie robiąc. Czułem się kompletnie odrętwiały, pamiętam te chwile jak sen.
Nie wiem, jak długo to trwało, ale myślę, że kiedy zdał sobie sprawę, że nie zamierzam odwzajemniać gry z przemocą, on zatrzymał się, puścił skórę między zębami i przeszedł do swojego biznesu. Moje ręce i ramiona były zadrapane, ale czułem tylko triumf!
I to wszystko. Nie bałem się już kotów. Czułem się, jakby gdzieś w moim mózgu znajdował się wyłącznik, który celowo wyłączyłem w jednej chwili. Następnego dnia siedziałem w kawiarni z inni przyjaciele. Kot wskoczył mi na kolana i trochę odpoczął, tym razem krzycząc z radości!
Kilka tygodni później odwiedziłam rodziców. Powiedzieli mi, że mój brat adoptował kota, ponieważ ktoś zostawił ją na deszczu w pudełku, ale nie martw się, ponieważ zamierzają trzymać ją w jej pudełku, dopóki zostanę. Byli absolutnie zszokowani, kiedy wyprowadziłem kota i zacząłem się z nią całować.
W następnych latach adoptowałem jednego z jej kociąt i wnuka, a gdy miała 16 lat po moim u matki zachorowała na kota, opiekowała się nią do końca życia.
Odpowiedź
Być może.
Nienawiść jest objawem, podobnie jak gorączka. Oznacza to, że coś w systemie nie działa poprawnie. Więc … jeśli masz ebolę, to normalne, że masz gorączkę. Jak widać, coś normalnego w tej sytuacji nie zawsze oznacza, że wszystko w porządku , nawet trochę.
To, że objaw jest intensywny, oznacza, że słusznie przykuwa twoją uwagę.
Zazwyczaj negatywne uczucia chronią nas przed czymś, co uważamy za gorsze. Określenie to brzmi: „ emocja wtórna. ”Gniew może być emocją drugorzędną, która pomaga nam na przykład nie odczuwać odrzucenia, strachu i straty. Osądzanie może pomóc nam zaprzeczyć, że sami dzielimy niepokojącą możliwość. Na przykład niektórzy z nas będą cię oceniać za mówiąc, że bardzo nienawidzisz zwierząt domowych. Lubimy zwierzęta, ale jest w nas coś podłego i złego, czego bardzo nie lubimy. Oceniamy zło w tobie jako nieświadą ochronę przed złem w nas.
Interesującą rzeczą dotyczącą drugorzędnych emocji jest to, że ponieważ są one samoobronne, musimy być nieświadomi, że się pojawiają. Gdybyśmy wiedzieli, że się chronimy, musielibyśmy się zastanawiać, dlaczego, a to postawiłoby nas twarzą w twarz z rzeczą, której staramy się uniknąć. Tak Alan Watts zwykł nazywać rakietą.
Negatywne uczucia mogą być proste i skupiać się na tym samym celu, które wywołało mniej pożądane uczucie: na przykład Naprawdę nie chcę czuć się zagubiony i odrzucony przez mojego kochanka, więc zamiast tego czuję się zła. Jednak negatywne uczucia mogą również zostać przeniesione na pobliskie cele, gdy rozważanie rzeczywistej przyczyny jest zbyt bolesne lub niebezpieczne: na przykład Jestem tak zawstydzony i wściekły na siebie, że nie potrafię tego zatrzymać, więc jestem zły na policję, ponieważ aresztowali mnie za gwałt lub dziecko tupie robaki, ponieważ były wykorzystywane.
Częścią rodzicielstwa jest pomoc dziecku w nauce znoszenia i przetwarzania emocji. Zrobione dobrze, są to delikatne, otwarte lekcje, które pokazują, jak naprawić sytuację, gdy poszło źle.
Ale to nie jest coś, co przychodzi wielu ludziom naturalnie, więc zamiast tego przekazują swoje nieskuteczne strategie transmutowania i uzewnętrzniania bólu. Często dziecko staje się celem wypartej negatywności rodzica. Kiedy zdarza się to wystarczająco dziecku z odpowiednim temperamentem, dziecko w naturalny sposób będzie szukało celu do powtórzenia przemieszczenia. Dla niektórych dzieci zwierzęta są naturalnym wyborem. Zwierzę to odzwierciedla sytuację dziecka, ponieważ jest bezgłośne, zależne i niewinne.
Nieco inna rana może również skutkować nienawiścią do zwierząt domowych. Sprawni rodzice czasami atakują zwierzęta domowe, a także dzieci. Patrzenie, jak rodzic zabija kotka lub szczeniak jest tak bolesny, że dziecko zamienia swoją naturalną empatię i przywiązanie w nienawiść, więc nie musi czuć zdrady, strachu i straty.
Innym razem, względnie normalni rodzice nie pasują do dziecka, a brak zaspokojenia jest tak bolesny, że dziecko będzie zachowywać się przeciwko zwierzętom pozornie „bez powodu”.
To, czego nauczyłem się przez lata słuchania, to to, że kiedy odkrywamy i przetwarzamy ukryte cierpienie, przed którym chroni nas negatywna emocja, negatywna emocja zaczyna tracić swoją moc. Częściowo problem polega jednak na tym, że negatywne emocje (i nasz opór wobec nich) wysysają energię, której potrzebujemy, aby odkryć i przetworzyć nasze cierpienie. Aby wydostać się z kłopotów, większość ludzi potrzebuje zastrzyku miłości, która często nazywana jest odwagą.