Najlepsza odpowiedź
Pytanie zawiera fałszywe informacje.
Rozgrzeszenie z grzechu następuje tylko w sakramencie spowiedzi, za który nie ma opłaty. Gdyby ksiądz miał żądać rozgrzeszenia, popełnia ciężki grzech symonii i podlega karze w prawie kanonicznym.
Pytanie dotyczy odpustów. Są to odpuszczenie niektórych „kar doczesnych za popełnione grzechy”. Rozgrzeszenie wybacza winę za grzech, ale pozostaje potrzeba naprawienia szkód wyrządzonych przez własne grzechy – jak chłopiec, który wybija okno sąsiada piłką, przyznaje się, zostaje wybaczony, ale wciąż musi stracić kieszonkowe dopóki nie zapłaci za szkody.
Odpusty usunęły część lub całość tej „doczesnej kary za grzech” w zamian za modlitwy, ćwiczenia pokutne (pielgrzymki itp.) lub jałmużnę. To właśnie ten ostatni element finansowy stał się zbyt ściśle związany z dostępnością odpustów na początku XVI wieku. I doprowadziło do godnych ubolewania nadużyć. Sobór Trydencki (1563) sesja 25 stanowczo potępił wszelkie pozory handlu odpustami.
Aby uzyskać odpust zupełny, wykonując pracę charytatywną lub modląc się o aspirację lub modlitwę, za które odpust jest udzielany, musi spełniać określone warunki:
- Całkowite i szczere oderwanie się od wszelkiego rodzaju grzechów, nawet powszednich,
- Uczynienie ważnego spowiedź sakramentalna ,
- Przyjmowanie Komunii Świętej w stanie łaski
- Modlitwa o intencje Papieża .
Odpowiedź
Zakładam, że „re mówisz o średniowiecznej Europie, w którym to przypadku mówisz o Kościele katolickim.
Kościół katolicki był ważny w średniowiecznej Europie z wielu powodów. Pobierał dziesięcinę lub podatki religijne od przywódców religijnych na całym świecie Europa, niezależnie od ich przynależności do kraju. To oznaczało, że t hej byli niezwykle zamożni i dzięki temu byli w stanie finansować armie najemników (najczęściej szwajcarscy najemnicy, którzy nadal, choć w charakterze pół-ceremonialnym, są zatrudniani przez Watykan dzisiaj) i być jednym z głównych mecenasów sztuki i architektury w Europie.
Oznaczało to również, że chociaż Państwa Kościelne stanowiły centrum władzy Kościoła, były organizacją transeuropejską. oznaczało, że często działali jako mediatorzy między państwami iw pewnym sensie działali jako trybunał międzynarodowy (choć oczywiście z religijnym zacięciem). Na przykład koronowali Karola Wielkiego Cesarz rzymski i wynegocjował (co prawda post-średniowieczny) traktat z Tordesillas , który regulował kolonialną konkurencję między Portugalią a Kastylią. Odmówili również przyznania Henryk VIII z Anglii jego rozwody (w tym okresie rozwód władcy mógł być udzielony tylko przez Papieża, jedną z jego wielu uprawnień), które doprowadziły do powstania Kościół anglikański .
Papieże byli także głównymi inicjatorami krucjat co wpłynęłoby na polityczny krajobraz w Europie i na Bliskim Wschodzie przez większość średniowiecza.
Poza tym Papież miał poważne zdolności do odmawiania monarchy prawowitości poprzez ekskomunikę w sytuacjach ekstremalnych lub po prostu potępienie publiczne. To dało państwom papieskim dużą siłę polityczną w konfliktach między większymi imperiami, często znajdowały się one w środku wojen między Świętym Cesarstwem Rzymskim a Królestwo Francji .
Na niższym szczeblu stanowiska w Kościele były kluczowymi środkami awansu dla synów z rodzin szlacheckich, które nie były bezpośrednio w drodze do dziedziczenia ziemi i bogactwa po rodzicach. Biskup mógł często pobierać podatki i wojsko ze swoich ziem bardzo podobnie jak świecki władca i mógł aspirować do awansu na Cardina l, co dałoby mu ogromne bogactwo i wpływy w Kościele, a stamtąd można nawet aspirować do zostania papieżem. Szczególnie we Włoszech potężne rodziny nieustannie rywalizowały o to, by ich drugie, trzecie i czwarte dziecko (itp.) Zajęło potężne pozycje w Kościele, a pierwotnie nieszlachetne rodziny kupieckie, takie jak House of Medici wykorzystał to jako sposób na zdobycie legitymacji wśród starych rodzin szlacheckich.
Przepraszamy za cytowanie Wikipedii, odwołaj się do cytatów z tych stron, jeśli jesteś na tyle szalony, aby użyć mojej odpowiedzi w jakiejś pracy szkolnej lub w czymś takim.