Najlepsza odpowiedź
Skróty PA i AP oznaczają odpowiednio przednio-tylną i przednio-tylną. Opisują one drogę promieni rentgenowskich przez pacjenta do detektora (lub, w dawnych czasach, filmu). W projekcji PA przód klatki piersiowej pacjenta jest skierowany do detektora, a promienie rentgenowskie przechodzą przez tył (tył) pacjenta, przez przód (przód) klatki piersiowej, a następnie trafiają w detektor. Jest to typowa projekcja uzyskiwana u pacjenta ambulatoryjnego. U pacjenta, który nie może stać, kasetę zawierającą detektor można umieścić za plecami pacjenta (na przykład podczas leżenia lub siedzenia na noszach lub szpitalnym łóżku) i naświetlić (często uzyskiwany za pomocą przenośnego aparatu rentgenowskiego). jednostka). W tym scenariuszu promienie rentgenowskie przechodzą od przodu klatki piersiowej pacjenta (z przodu) przez tył (z tyłu), a następnie trafiają w detektor, dając obraz AP. Z punktu widzenia jakości obrazu, projekcja PA jest preferowana z kilku powodów. Na przykład części klatki piersiowej najbliżej detektora są najostrzejsze i najmniej powiększone na obrazie. Ponieważ u większości osób serce znajduje się w przedniej połowie klatki piersiowej, dokładniejsze odwzorowanie wielkości i kształtu serca uzyskuje się w widoku PA w porównaniu z widokiem AP.
Odpowiedź
AP = przednie- (do) tylne. Oznacza to, że obraz jest wykonywany z przodu (z przodu) i wychodzi z tyłu (z tyłu) danej części ciała. (Stałeś twarzą do aparatu rentgenowskiego.)
PA = posterior- (to) anterior. Oznacza to, że zdjęcie zostało zrobione z częścią odwróconą od lampy rentgenowskiej. Rentgen wszedł z tyłu i wyszedł z przodu. (Odwracając się od aparatu rentgenowskiego).
Pojęcie to jest łatwe do zrozumienia, gdy odnosisz się do klatki piersiowej lub brzucha, ale jeśli mówisz o kończynach (nogach i ramionach), musisz nauczyć odnośnie „pozycji anatomicznej”. Bez podstawowej wiedzy medycznej „widok dłoni na PA” (na przykład) może być mylący.