Najlepsza odpowiedź
Rosja jest krajem biurokratycznym . Problem dla Zachodu w zrozumieniu wielu wschodnich rządów polega na tym, że idiota Max Weber włożył do głowy, że biurokracja, mimo że jest korporacją, jedyne, co robi, to zarządzanie władzą, ale nigdy nie ma materialnej ani politycznej władzy. posiadać. To nie działa obecnie w Rosji czy Chinach, ani w tych samych krajach w przeszłości. Nie są dyktaturami, ponieważ ich „autokraci” nie stoją ponad prawem: czasami mogą je nagiąć, ale rząd nie jest następstwem ich zachcianek.
Rosyjska biurokracja została stworzona jako struktura rządowa przez rewolucja socjalistyczna. System gospodarczy przestał być socjalizmem naukowym (zwanym „komunizmem”) w 1991 roku, ale struktura biurokratyczna nigdy się nie rozpadła. Stracił moc, ale w końcu ją odzyskał. Transformacja lat 90. próbowała zmienić się w państwo liberalne, ale było to niemożliwe, społeczeństwo się rozpadło, a zmiana zawiodła znacznie szybciej niż socjalizm. Wreszcie buroracja odzyskała kontrolę pod rządami Putina, teraz zarządzając gospodarką rynkową z ogromnymi ograniczeniami. Ograniczenia, jakie ma ten rynek, są znaczące, na przykład państwo może anulować każdą sprzedaż czegoś, co ma miejsce na jego terytorium, w rzeczywistości konfiskując majątek bez odszkodowania. (ale nie może tego zrobić automatycznie, musi wydać orzeczenie wskazujące, że ten majątek wykorzystał państwo lub coś w tym rodzaju)
Obecnie Rosja przewiduje procesy wyborcze w celu wyboru władz, ale władza trwa mieć go, a biurokracja będzie go nadal mieć. W wyborach z każdej partii politycznej wybiera się wielu biurokratów, ale sama biurokracja ma reprezentującą ją partię, którą jest partia rządząca, Jedna Rosja. Jest też różnica w dyktaturach, które na ogół są zakłóceniami porządku konstytucyjnego, który albo istnieje, albo wszyscy wiedzą, że powinien istnieć. Są to sytuacje przejściowe, związane z życiem dyktatora lub jego potomków (jak w Syrii). Rosja nie ma z tym nic wspólnego. Rosyjskie prawo wyraźnie wspiera obecny system i nie przewiduje się żadnych zmian, które będą znacznie stabilniejsze niż próba liberalizacji. Ponieważ to biurokracja ma władzę, kraj nadal będzie gospodarką rynkową, chyba że biurokracja ponownie uzna, że lepiej jest zmienić na coś innego lub wrócić do poprzedniego (na przykład, jeśli wygra wybory partii komunistycznej)
Odpowiedź
Nie byłem w Związku Radzieckim, ale w Polsce. W rzeczywistości byłem w Krakowie, kiedy jego arcybiskup Jan Paweł II został wybrany na papieża (czysta korelacja, brak związku przyczynowego).
Zostałem zaproszony na Uniwersytet Warszawski na tydzień, a kiedy przyjechałem, zaproponował mi miejsce w biurze, w którym były dwa stoliki. Powiedzieli mi, że do tego biura przydzielono czterech absolwentów, ale ponieważ nie było miejsca dla wszystkich, żaden z nich nie przyszedł i nic im się nie stało; Jeśli chcieli pracować, robili to w domu.
W supermarketach stanowych była tylko jedna marka każdej rzeczy: tylko jeden rodzaj puszek grochu, fasoli, ciecierzycy … z bardzo nieatrakcyjną szarością etykiety bez ilustracji. Osoby pozostające na utrzymaniu nie wkładały najmniejszego wysiłku, ponieważ ich wynagrodzenie nie zależało od tego, jak wykonywali swoją pracę. Pamiętam, że szukałem czegoś w towarzystwie Polaka, a porywczy sprzedawca powiedział nam, że tego nie ma, jakby pytając ją, że ją obraziliśmy. Patrzyłem na to na górnej półce (nie było bezpośredniego dostępu do tego produktu) i poprosiłem mojego polskiego towarzysza o wskazanie. Sprzedawczyni przyjęła go z jeszcze gorszą miną i rzuciła na ladę.
Gdy Polacy przyjechali do Hiszpanii i zobaczyli różnorodność tego samego typu produktów w domach towarowych, atrakcyjność Prezentacji i życzliwość sprzedawców (których awans pracy tak zależał od ich sprzedaży) nie mogli uwierzyć własnym oczom. Czytałem nawet, że niektórzy z pierwszych radzieckich gości odwiedzających Stany Zjednoczone, widząc ich pierwszy supermarket, wierzyli, że to propaganda skierowana do nich, a reszta sklepów nie będzie taka.
jedzenie było mało urozmaicone, ale dobrej jakości. Problem w tym, że restauracje nie miały większości produktów w menu, które również było tylko po polsku iw większości nie było nikogo, kto mówiłby po angielsku lub francusku. Ale odkryłem samoobsługę w dużym magazynie, w którym sam mogłem wybierać produkty; w szczególności mieli doskonałą kostkę w śmiesznie niskiej cenie. Odkąd go odkryłem, jadłem go przez cztery dni z rzędu, ze szkodą dla mojej diety.Kucharka, która była bardzo sympatyczną, grubą kobietą (co zaprzecza mojej wcześniejszej opinii, ale grubi ludzie są zazwyczaj przyjaźni, nawet w reżimach komunistycznych) przywitała mnie, kiedy mnie zobaczyła; Przypuszczam, że to, co mi powiedziała, będzie dobre, bo poszedłem tam sam i nie mówiłam po polsku, ani ona nie znała innego języka; Nadal nazywał mnie brudnym wyzyskującym kapitalistą proletariatu, ale tak, bez zjadliwości.
Ludzie byli przyjaźni, ale trochę smutni. O piątej po południu była noc. Przed pójściem do pracy (przychodzili późno, wielu o dziesiątej rano) zatrzymywali się przy sklepach, „żeby zobaczyć, co tam jest”. Nie zamierzałeś kupić czegoś konkretnego; Kupił to, co udało mu się znaleźć, a to mogłoby się przydać w przyszłości. Problem polegał na tym, że nie miałem pieniędzy na zakup, ale nie miałem tego, co kupić. Studenci, z którymi rozmawiałem, otwarcie krytykowali reżim komunistyczny; nauczyciele nie tak otwarcie.
W każdym razie mógłbym kontynuować, porównując kilka wspólnych rzeczy w reżimach autorytarnych (w tamtych czasach w Polsce i Hiszpanii), ale wolę już nie mówić.