Najlepsza odpowiedź
Myślę, że punk-rock, gatunek, który dostaję, ale go nie słucham, był niezbędna odpowiedź na rockową muzykę z lat 70-tych opartą na gitarze prowadzącej. Jestem produktem ery „Guitar Gods”. Solówka na gitarze jest dla mnie najważniejszym aspektem muzyki rockowej. Kiedy zespoły takie jak The Ramones i The Sex Pistols zepsuło się, nie rozumiem. Myślałem, że są żałosne. Zajęło mi trochę czasu, zanim zrozumiałem, że punk był niezbędnym kopnięciem w dupę w muzyce rockowej, która w 1976 roku zaczęła tracić na wadze. Czasami sztuka, każda sztuka, potrzebuje zastrzyku energii. Punk z pewnością nasycił muzykę rockową energią. Jakość to inna sprawa.
Sid Vicious był kiepskim basistą i niezbyt dobrym wokalistą. Ale był świetnym pistoletem seksualnym . Chodziło o złość i niepokój, a bycie dobrym muzykiem po prostu nie miało sensu. Kiedy zaczął się rock, wystarczyło potrząsnąć biodrami, aby wstrząsnąć establishmentem, ale pod koniec lat 70-tych trzeba było wyrazić złość bardziej dosadnie lub nikt by tego nie zauważył. Nie można było wskazać na „Fuck you”, trzeba było powiedzieć wyraźnie „Fuck you!” I ty też musiałeś to przeżyć. Kurwa, nie byłeś skierowany tylko do establishmentu, byli też skierowani do fanów. To była część umowy. Mistrzowska muzykalność nie była, była raczej źle postrzegana jako coś przestarzałego.
W latach 80-tych punk przeszedł przez artystyczną ewolucję wszystkie doświadczenia związane z ludzką ekspresją. Jedni go nienawidzą, inni kopią. Niezależnie od uczuć. tak czy inaczej jest to nieuniknione. Emo było tego częścią. Punk ma swoje korzenie w rocku, emo ma swoje korzenie w punku, wszystko jest częścią tego samego drzewa muzycznego od The Beatles do Mozart wracając do pierwszych kościanych fletów i bębnów ze zwierzęcej skóry. Tam, gdzie punk odrzucił subtelne niuanse, niewiele dbał o melodię i uważał za emocje inne niż podejrzane o złość, emo obejmowało niuanse i melodię oraz nosiło emocje na rękawie poza zwykłym gniewem. Akordy na twojej twarzy wciąż tam były, ale za nimi kryło się coś więcej niż chmura kurzu.
Jak powiedziałem, nie byłem wielkim fanem punka ani emo, jeśli o to chodzi, ale zdaję sobie sprawę, że rock and roll potrzebuje od czasu do czasu kopa w tyłek. Szczerze mówiąc, teraz przydałoby się.
Odpowiedź
Epicentrum punka była Wielka Brytania (chociaż zaczęło się w USA), co jest jednym z powodów, dla których wydawało się, że tak szybko się rozprzestrzeniło. Jeśli nas obawialiśmy się, punk został wynaleziony przez Sex Pistols (to nie było), a kiedy się skończyły, dni punka były policzone.
Brytyjski punk ustąpił miejsca New Romantic, Ska, Two-Tone i wszystkim innym rzeczom, które były komercyjnie przyjemniejsze. Pamiętaj, kiedy Sex Pistols rozpadło się w 1978 roku, Abba nie wydała jeszcze swoich trzech ostatnich albumów, a Led Zeppelin wciąż było w pobliżu.
Oczywiście był jeszcze Ian Dury, Blockheads i The Stranglers. Dusiciele są teraz pamiętani głównie z powodu ich niepokoju y romantyczne trafienie 5/4 Golden Brown (czy chodziło o dziewczynę, czy o heroinę, czy o obu, czy nie? Nigdy się nie dowiemy.) Dzieci były bardziej zainteresowane Adamem i mrówkami, gdy zaczęły się lata osiemdziesiąte. Potem nastąpił nieubłagany wzrost liczby teledysków i syntezatora (słynnego parodiowania razem przez Not The Nine oClock News „Nice video, shame about the song”) https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2ahUKEwiVlP6oz9XrAhVSC-wKHUD7AdcQyCkwAHoECAYQAw&url=https\%3A\%2F\%2Fwww.youtube.com\%2Fwatch\%3Fv\%3DiQamw4xxxHY&usg=AOvVaw0CarNXHBrj\_8QSpy7JFi0l )
Punk również cierpiał w Wielkiej Brytanii z powodu nieustannego pragnienia Brytyjczyków, aby wszystko było zabawne. Więc w punkowym idiomie mieliśmy Gordon jest kretynem i tytułowym Niezłe nogi, szkoda Twarz , a także Toast.
Z naszego punktu widzenia punk przyszedł, a potem odszedł.
W 1982 roku punk Vyvyan z The Young Ones był równie dinozaurem jak Neil rocker.
Nie gdzie indziej. Punk był popularny w kontynentalnej Europie aż do lat 90. Europa kontynentalna może być mniej znana ze swojego dorobku muzycznego (chociaż prawie zawsze pokonali nas w Eurowizji), ale jeśli chodzi o ruchy artystyczne, europejski jest tym, czym powinien być.
Punk również zyskał dużą popularność winda ze względu na sposób, w jaki została zajęta przez inne rzeczy. W powieści Williama Gibsona z 1984 r. Neuromancer wymyślił gatunek cyberpunk (chyba że jesteś Japończykiem, w takim przypadku został on wymyślony przez Akira (1982–1990)), a następnie z The Difference Engine , steampunk.
Wygląda na to, że Cyberpunk nieco wymarł: w końcu wszyscy żyją teraz w świecie Williama Gibsona, ale Steampunk wydaje się (niewiarygodnie) z każdym rokiem zyskiwać na popularności.
Punk też był kluczem do wielu nowych ruchów, w dużej mierze (i bez wyobraźni) znanych jako post-punk, gdzie został wprowadzony do kultury skaterów i innych podobnych rzeczy, które tam mają. Kiedy pojawił się hit z 1999 roku 10 rzeczy, których w tobie nienawidzę , zespół, który wybrali jako kluczowy punkt fabularny, był rockiem alternatywnym (ale tak naprawdę post-punkowym) Letters to Cleo.
Nawet zespoły, które Twoim zdaniem nie mają nic wspólnego z punkiem, składają hołd. Jesteśmy ludźmi, czy jesteśmy tancerzami? był tak pop-sacharynowy, jak można sobie wyobrazić (znałem faceta, który na tym zbił fortunę), ale nazwisko zespół, The Killers , był tak punkowy, jak wszystko, co można znaleźć.
Inną rzeczą w punku jest to, że dziennikarze muzyczni uwielbiali pisać to. To była „ poważna muzyka, istotna, szorstka, związana z problemami społecznymi (naprawdę, zwykle nie była), a biorąc pod uwagę naturę dziennikarzy muzycznych, sprawiała, że była nieskończenie bardziej pociągająca niż kłanianie się przed ołtarzem Zeppelin-Purple- Szabat lub wychwalanie dzieł Queen i znacznie bardziej dorosły niż udawanie, że Odruch faktycznie znaczy cokolwiek, mówiąc lirycznie.
Jednak jako Brytyjczycy nie możemy znieść niczego, co traktuje siebie tak poważnie przez długi czas, więc umieściliśmy Smerfy na szczycie list przebojów, a na koniec Baron Knights.
Wspaniałe dni .