Hoe bepaal je de chemische formule voor koolstoftetrahydride


Beste antwoord

Een manier, die niet altijd zo eenvoudig is als je zou denken, is door simpelweg te ontcijferen de nomenclatuur van de chemische naam zoals je die hebt aangegeven.

Koolstoftetra (tetra betekent vier zie: de definitie van tetra- ) chloride of koolstof-4-chloride. Tetrachloride – Wikipedia

Ik heb een reinigingsoplosmiddel genaamd Freon TF (vloeistof bij kamertemperatuur (RT) lichtjes drukopbouwend bij RT, ik kan ik kan me niet herinneren dat het de dampspanning is) ook wel 1,1,2 Trichloor-1,2,2 trifluorethaan genoemd (een ‘fluorkoolstof’) dat ook trichloortrifluorethaan kan worden genoemd

Ik heb ook een ander reinigingsoplosmiddel (vloeistof onder onder druk staande vrije ruimte van zichzelf als een gas bij kamertemperatuur) genaamd Trichloromonofluromethane AKA Freon 11, of CCl3F

Ik heb ook een blikje “Dust-Off”, een vloeistof onder druk, en wordt bij atmosferische druk omgezet in gas. De chemische naam of nomenclatuur is difluroethaan CAS # 75–37–6

Het is soms moeilijk om alle verschillende gangbare namen voor een chemische stof te onthouden. Dit is de reden waarom Material Safety Data Sheets (MSDS) van cruciaal belang zijn voor “first responders” om bij elk soort ongevalscenario met industriële lekkage te beschikken.

Ik hoop dat dit helpt.

mrc109

Antwoord

The bond ing in MgO is meestal ionisch, maar niet helemaal. Er is ook enig covalent karakter omdat het elektronegativiteitsverschil tussen Mg en O niet zo groot is als bijv. tussen Na en F.

Vergeet niet dat u zich altijd op een grijsschaal bevindt van ionisch tot covalent. Chemische binding is één . Het kan allemaal worden beschreven door de kwantummechanica. Ionische, covalente en metallische binding zijn slechts drie extreme soorten. Je bent altijd ergens in de driehoek tussen die 3 uitersten. Voor MgO zit je dicht bij de ionische hoek van de driehoek, maar een beetje weg in de richting van de covalente. Er is echter geen metaalachtig karakter om over te spreken.

Merk op dat ik het heb over bond ing en niet over ‘een band’. De reden is dat individuele obligaties een soort covalente specialiteit zijn. Als je veel ionisch of metaalachtig karakter hebt, krijg je meestal geen discrete kleine moleculen met individuele bindingen. Je krijgt vaste stoffen met een groot aantal atomen (denk aan: Avogadro) die allemaal samen worden gehouden. Je kunt die hele klomp een ‘molecuul’ noemen, maar dat helpt niet erg. Elk zoutkristal zou dan een ander molecuul zijn. Maar je kunt het nog steeds op je frites of in je soep doen. Hetzelfde geldt voor water. Je kunt een druppel water een molecuul noemen als je wilt. Je zou dan waterstofbruggen die de H2O-eenheden bij elkaar houden als echte chemische verbindingen beschouwen. Maar of een druppel water nu groot of klein is, is dat echt een ander molecuul? Ze maken je allebei nat!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *