Najlepsza odpowiedź
Jednym ze sposobów, który nie zawsze jest tak łatwy, jak mogłoby się wydawać, jest po prostu rozszyfrowanie nazewnictwo nazwy chemicznej zgodnie z podaną przez Ciebie nazwą.
Tetra węgla (tetra oznacza cztery, patrz: definicja tetra- ) chlorek lub 4-chlorek węgla. Tetrachloride – Wikipedia
Mam rozpuszczalnik do czyszczenia o nazwie Freon TF (ciecz w temperaturze pokojowej (RT), lekko zwiększająca się w RT, mogę nie pamiętam, że to ciśnienie pary) zwany także 1,1,2 trichloro-1,2,2 trifluoroetanem („fluorowęglowodorem”), który można również nazwać trichlorotrifluoroetanem.
Mam też inny rozpuszczalnik do czyszczenia (płyn pod nadciśnienie jako gaz w temperaturze pokojowej) zwane Trichloromonofluromethane AKA Freon 11 lub CCl3F
Mam również puszkę „Odpylania” cieczy pod ciśnieniem i zamienia się w gaz pod ciśnieniem atmosferycznym. Jego nazwa lub nomenklatura chemiczna to difluroetan CAS # 75–37–6
Czasami trudno jest zapamiętać wszystkie różne nazwy zwyczajowe jednej substancji chemicznej. Dlatego właśnie karty charakterystyki substancji niebezpiecznych (MSDS) są niezwykle ważnymi informacjami dla „ratowników”, które mają mieć pod ręką w każdym scenariuszu wypadku wycieku przemysłowego.
Mam nadzieję, że to pomoże.
mrc109
Odpowiedź
Wiązanie ing w MgO jest głównie jonowa, ale nie całkowicie. Istnieje również jakiś charakter kowalencyjny, ponieważ różnica elektroujemności między Mg i O nie jest tak duża, jak np. pomiędzy Na i F.
Nie zapominaj, że zawsze jesteś w skali szarości , od jonowej do kowalencyjnej. Wiązanie chemiczne jest jeden . Wszystko to można opisać za pomocą mechaniki kwantowej. Wiązanie jonowe, kowalencyjne i metaliczne to tylko trzy jego skrajne typy. Zawsze jesteś gdzieś w trójkącie pomiędzy tymi 3 skrajnościami. W przypadku MgO jesteś blisko jonowego narożnika trójkąta, ale nieco dalej w kierunku kowalencyjnego. Nie ma jednak metalicznego charakteru, o którym można by mówić.
Zauważ, że mówię o wiązaniu ing , a nie o „wiązaniu”. Powodem jest to, że pojedyncze wiązania są kowalencyjną specjalnością. Kiedy masz dużo jonów o charakterze metalicznym, zwykle nie otrzymujesz oddzielnych małych cząsteczek z pojedynczymi wiązaniami. Otrzymujesz ciała stałe z bardzo dużą liczbą atomów (pomyśl: Avogadro) połączonych razem. Możesz nazwać tę całą grudkę „cząsteczką”, ale nie jest to zbyt pomocne. Każdy kryształ soli byłby wtedy inną cząsteczką. Ale nadal możesz go umieścić na frytkach lub w zupie. To samo dotyczy wody. Jeśli chcesz, możesz nazwać kroplę wody cząsteczką. Rozważałbyś wtedy wiązania wodorowe, które utrzymują razem jednostki H2O, jako prawdziwe wiązania chemiczne. Ale czy kropla wody jest duża czy mała, czy to naprawdę inna cząsteczka? Obaj cię zmokli!