Najlepsza odpowiedź
Powód, dla którego musisz tagować i wyłączać, jest prosty: musisz załadować bilet miesięczny na swoją kartę.
System Clipper Card musi działać w wielu różnych środowiskach i lokalizacjach geograficznych. Weryfikacja ceny często musi odbywać się bez połączenia z Internetem. Z powodu tych ograniczeń karta musi znać (i być w stanie zgłosić) swoje saldo, a także wszelkie kwalifikujące się bilety miesięczne.
Jedną wadą tego systemu jest to, że konto Clipper Card (online) może nie zgadza się z raportami z karty.
W pewnym momencie karta będzie musiała zsynchronizować się z kontem internetowym. Dzieje się tak często podczas znakowania i wyłączania w centrach transportowych. Niestety, te urządzenia do pobierania opłat nie są podłączone do internetu (być może są, ale nie są stale / aktywnie połączone). Urządzenia pobierające opłaty muszą synchronizować się z serwerami Clippera i pobierać wszelkie nowe transakcje, a także przesyłać nowe dane pobrane z kart. W zależności od częstotliwości tej synchronizacji może minąć do trzech dni, zanim cała opłata zostanie pobrana urządzenia w systemie Clipper zostały zsynchronizowane. Na przykład 24-godzinny autobus bez dostępu do Internetu nie zostanie zaktualizowany, dopóki nie wróci na dworzec autobusowy (dlatego Clipper pozwala motocyklistom na przekroczenie 11,25 $ na czerwono).
Powodem, dla którego musisz się otagować, nawet jeśli ładujesz bilet miesięczny, jest to, że nie ma gwarancji, że będziesz zatrzymywać się w strefach dozwolonych przez bilet miesięczny. Na przykład możesz podróżować do miasta pierwszego dnia miesiąca z San Jose, ale Twój bilet miesięczny dotyczy tylko stref 4 i 3.
Oto szybki sposób na uniknięcie tego wszystkiego: pierwszego dnia miesiąca zeskanuj swoją kartę raz w czytniku opłat. Przeczytaj wyświetlacz LCD, aby upewnić się, że mówi coś w rodzaju „PASS OK” lub „NEW PASS LOADED”. Poczekaj 5 sekund i ponownie oznacz kartę, pieniądze powinny zostać zwrócone, a przepustka pozostanie na Twojej karcie. Jeśli nie zauważyłeś żadnych oznak, że nowy bilet został załadowany, powinieneś ponownie zeskanować kartę i oznaczyć miejsce docelowe. To działa, ponieważ jeśli oznaczysz swoją kartę dwa razy w ciągu 15 minut, przejazd zostanie anulowany, ale nadal zsynchronizowałeś kartę.
Ponadto, jeśli kupisz przepustkę w Walgreens lub w automacie Clipper Card, Twoje pieniądze lub miesięczne karnety są ładowane natychmiast w punkcie sprzedaży.
Odpowiedź
A2A
To trochę przypadek historii i polityki.
W rzeczywistości Bay Area ma wiele systemów tranzytowych z kiepskimi lub zerowymi połączeniami.
BART CalTrain Muni (miasto systemu transportu publicznego w San Francisco) AC Transit (autobusy w hrabstwie Alameda) SamTrans (autobusy w hrabstwie San Mateo) VTA (autobusy i trolejbusy w hrabstwie Santa Clara.
CalTrain to stary system kolei ciężkich z silnikiem wysokoprężnym, sięga końca połowy XIX wieku. W latach 60. XIX wieku linia kolejowa San Francisco i San Jose obsługiwała linię wzdłuż półwyspu, który został zakupiony przez Południowy Pacyfik w 1870 r. W ciągu następnych 130 lat jego działalność przebiegała przez różne działania rządowe. gh szereg wspólnych uprawnień. Caltrans (państwowy organ transportowy) dotował Południowy Pacyfik do 1987 r., Kiedy to prawa przejazdu zostały formalnie wykupione przez wspólny organ hrabstw San Mateo i Santa Clara.
Z drugiej strony BART był podmiotem publicznym od samego początku. Był „nowoczesny” (w latach 60. XX wieku, kiedy doszło do budowy) i finansowany z serii obligacji przekazanych przez hrabstwa San Francisco, Alameda, Contra Costa i San Mateo. Santa Clara zdecydowała się nie brać udziału. Marin początkowo też tam był, ale stwierdził, że było to zbyt kosztowne i wycofał się.
W przeciwieństwie do CalTrain, BART jest zasilany elektrycznie i jeździ po torze o niestandardowym rozstawie.
Początkowo, Planowano, że BART dotrze do Marin i do San Jose. W latach sześćdziesiątych XX wieku w Kalifornii, podobnie jak gdzie indziej, doszło do poważnych zamieszek na tle rasowym. Aby BART mógł dotrzeć do Palo Alto i doliny Santa Clara, musiał przejść przez centralny hrabstwo San Mateo, gdzie miasta takie jak Atherton (mała, niezwykle zamożna enklawa) spotkały się z odwrotem. Pozornym powodem były koszty, ale wielu mieszkańców Bay Area uważa, że prawdziwym powodem był strach przed czarnymi jeźdźcami miejskimi w Oakland, którzy mieliby bezpośredni i łatwy dostęp do bogatych społeczności podmiejskich, które w tamtym czasie były w przeważającej większości białe. Prawdą jest również, że dwa „miejskie” ośrodki w hrabstwie San Mateo – San Jose i San Francisco – byłyby miejscem początkowym / docelowym większości osób dojeżdżających do pracy i że stosunkowo niewielu mieszkańców San Mateo korzystałoby z systemu, który 20\% rachunku za, więc wyszli.
Teraz koszty prowadzenia BART w dół półwyspu są zbyt wysokie, jak jasno pokazała klęska „Pociągu-pocisku”.Gdyby BART został zbudowany zgodnie z planem w 1966 r., Wiele samochodów wypadłoby dziś z drogi i istniałyby alternatywy dojazdów do pracy. Myślę, że wielu mieszkańców San Mateo żałuje wyboru.
W niedalekiej przyszłości BART rozszerzy się na stację Cahill (Diridon) w centrum San Jose, co pozwoli ludziom zamieszkać w East Bay (gdzie populacja rosły jak grzyby po deszczu w kolejnych dziesięcioleciach), aby dotrzeć do miejsc pracy w części Doliny, ale osoby dojeżdżające do pracy w South Bay nadal będą musiały albo prowadzić samochód, jechać CalTrain, albo jeździć BART całkowicie w górę wschodniego brzegu Zatoki San Francisco i Metrem Transbay, aby dotrzeć do miasta.