Najlepsza odpowiedź
Oczywiście! Zdecydowana większość dyktatur była prawicowa! W rzeczywistości dyktatura jest instytucją najściślej związaną z prawicą.
Jeśli zaczniemy od czasów nowożytnych, a nawet jeśli zaczniemy od okresu powojennego i zajmiemy się teraźniejszością, wymieńmy wszystkie dyktatorzy, o których możemy pomyśleć, będzie garstka dyktatorów związanych z lewicą; Lenin, Stalin, Mao, Tito, Hoxha, Kim, Hô, Nkrumah, Castro, Neto, Machel, Haile Mariam, Sankara, Bishop i garstka innych w Azji i Afryce.
Jest też kilka które są trudne do umiejscowienia na prawej / lewej skali; Kaddafi, Hussein, Assad i kilku innych, szczególnie w świecie arabskim, których trudno określić jako „prawicowych” lub „lewych”.
A teraz prawicowi;
Mussolini , Hitler, Dolfuss. Horthy, Antonescu, Zog, Tiso, Pétain, Qvisling, Trujillo, King Farouk, King Saoud, Shah Pahlavi, Syngman Rhee, Suharto, Mobutu Sese Seko, Batista, Pinochet, Stroessner, Fujimori, Somoza-Debayle, Amin, Lee Kwan Yew, Chiang Kai Shek, Ayatollah Khomeini, Ayoub Khan, Gairy, grecka Junta, Franco, Salazar, Kenan Evren, Türkmenbashi, Haydar Aliyev, Islam Karimov, Galtieri… .. jest tak wielu, na tym poprzestanę.
Lewica stworzyła garstkę dyktatorów, z których większość twierdziła, że są tylko frontmanami znacznie bardziej demokratycznego rządu. To, jak poważnie podchodzisz do takich roszczeń, zależy w dużej mierze od tego, jak łatwowierny jesteś, ale oznacza to coś, co w ogóle złożyli. Większość prawicowych dyktatur nawet nie zawraca sobie głowy takimi usprawiedliwieniami, ale potwierdza swoje „prawo do rządzenia” lub wykorzystuje strach przed innymi, aby wzmocnić swoją władzę.
Na każdego dyktatora związanego z lewicą przypada co najmniej 10 Myślę o powiązaniu z prawem.
Odpowiedź
Niektóre z odpowiedzi tutaj dają dobre listy. Tradycyjnie lub od czasów drugiej wojny światowej myślimy o większości wymienionych osób jako prawicowych.
Hitler i Mussolini byli zatem „prawicami”.
Jednak nie ma jedna definicja „prawicy”, z którą wszyscy się zgadzają. Faktem jest, że podział lewicowo-prawicowy jest słabym przybliżeniem do rzeczywistości, czasami na granicy bez znaczenia.
Dlaczego Hitler był „prawicowym”? Dla niektórych, a być może dla większości z nas na wczesnym etapie życia, jest to oczywiste. Był rasistą i najechał miejscami, więc był „prawicowym”. Podkreślił, że „przetrwanie najlepiej przystosowanych”, a nie „jednakowa troska o wszystkich”.
Ale Stalin także najechał miejsca i prześladował Żydów. Stalin nie dbał o wszystkich jednakowo; uważał, że w rzeczywistości wielu ludzi powinno zostać skazanych na śmierć. Jednak Stalin był wyraźnie lewicowy, będąc komunistą.
Hitler był przeciwny komunizmowi, ale był zwolennikiem masowych projektów rządowych i ogromnej kontroli nad życiem ludzi.
25-punktowy plan nazistów miał charakter zasadniczo socjalistyczny, a Hitler zaczynał, chcąc rozbić duże firmy i banki. Był jednak zwolennikiem prywatnego biznesu i przeprowadził ciężką prywatyzację, ale nałożył surowe regulacje na przedsiębiorstwa, poparte groźbą użycia przemocy.
Robiąc to, był częściowo pod wpływem Mussoliniego. Mussolini zaczynał jako socjalista, a następnie stał się faszystą „prawicy”. Czy Mussolini przeszedł gwałtowną konwersję o 180 stopni? Nie; po prostu uważał, że socjalizm nie jest do końca w porządku i że należy go często modyfikować. Rezultatem był faszyzm, w którym istnieją prywatne biznesy, ale należy je uważać za „część państwa”. Jego sloganem było „wszystko w państwie, nic poza państwem, nic przeciwko państwu”.
Mussolini i Hitler wierzyli w silną kontrolę rządu. Udało im się uniknąć postrzegania ich jako „lewicowych”, ponieważ oficjalnie nie włączali firm do państwa. Ich kontrola została osiągnięta poprzez regulacje.
Naziści wprowadzili socjalistyczną kontrolę cen; jak rozumiem, nie zawsze było to wyraźnie powiedziane, ale polegające na stwierdzeniu, że zabiliby każdego, kto „nadmiernie” podniósłby ich ceny.
Kontrola gospodarcza w nazistowskich Niemczech
Dla tych, którzy uważają, że „prawica” oznacza „ograniczony rząd”, naziści, Mussolini i wielu innych było raczej lewicowych niż prawicowych. Starali się zwiększyć zasięg rządu, a nie go zmniejszyć. Jest to oczywiście przeciwieństwo tego, jak obecnie tradycyjnie je klasyfikujemy.
Wydaje się, że dyktatura „ograniczonego rządu” nie przetrwa długo i nie wiem, czy kiedykolwiek istniała.
Nie sądzę, abyśmy przechodzili do tej mniej powszechnej definicji „prawicy”. W tym momencie byłoby to zbyt zagmatwane. Wielu ludzi miałoby problemy z postrzeganiem Hitlera jako lewicy, pomimo etykiety „National Socialist ”.
Myślę, że powinniśmy pamiętać, że wszyscy dyktatorzy są zjednoczeni w swoim pragnieniu poszerzenia zasięgu swoich rządów w taki czy inny sposób, a większość z nich stwierdziła, że robią to, aby poprawić życie swoich ludzi – przynajmniej tych, na których im zależy. Uważanie, że ktoś należy do tej samej kategorii co Hitler, jeśli opowiada się za ograniczonym rządem, naprawdę nie miałoby sensu. Oczywiście zwykle odróżniamy „prawo” od „skrajnej prawicy”, ale ta różnica staje się niewyraźna w umysłach wielu ludzi. Różni przywódcy polityczni, którzy kiedyś byliby uważani za „prawicowych”, ale nie „skrajnie prawicowych”, są obecnie często określani jako „skrajnie prawicowi”.
Dyktatorzy są z definicji powszechnie autorytarni, więc możemy również wyróżnić autorytarną lewicę i prawo od liberalnej lewej i prawej. „Liberał” również cierpi obecnie z powodu problemów z definicją, co powoduje, że wielu zwolenników małego rządu określa „klasycznie liberalną”.
Nie znajdujemy żadnych klasycznie liberalnych dyktatur, ponieważ wydaje się to być wewnętrzną sprzecznością.